koste wat het koste voor de winter van
53/54 moest worden geklaard: een storm
seizoen met open dijkgaten zou de dichting
het volgend jaar nog veel moeilijker maken.
Het was op dat moment een geluk dat de
waterstaat en de Nederlandse aannemers nog
niet zo lang geleden soortgelijke dakdichtin
gen hadden moeten verrichten, zij het niet in
zo groten getale. We doelen op het dijkherstel
van het eiland Walcheren in 1945. Laten we
daarom onze terugblik beginnen met een her
innering aan het dijkherstel op Walcheren,
want daar is de ontwikkeling van de na
oorlogse techniek van het sluiten van getij
geulen eigenlijk begonnen.
Om militaire redenen hadden de geallieerden
in 1944 op vier plaatsen de zeewering van
Walcheren vanuit de lucht gebombardeerd.
Het eiland liep onder, en vanwege de oorlogs
toestand en het grote gebrek aan materieel
kon datzelfde jaar niet meer aan het herstel
worden begonnen. Het volgend jaar bleek ziet
op Walcheren een ingewikkeld stroomregiem
te hebben gevestigd, waarbij drie van de vier
stroomgaten betrokken waren. Vooral tussen
de waterbeweging door de gaten in de Nolle-
dijk bij Vlissingen en bij Veere bestond een
zekere wisselwerking. De situatie was, water
loopkundig gezien, zeer complex, onder meer
vanwege de faseverschillen in het getij aan
beide zijden van het eiland. Er gingen dan
ook een langdurig waterloopkundig onderzoel
en vele berekeningen vooraf aan het besluit
om het gat in de Nolledijk als eerste te
dichten. Aan simultaan sluiten was niet te
denken: dan moet zo'n operatie langdurig
voorbereid worden, en mag de techniek het
nergens laten afweten. Op Walcheren was
116
