a
zoek naar de mechanische eigenschappen
wordt nog voortgezet.
De weerstand van de onderzochte kunst
stoffen tegen biologische aantasting lijkt
groot te zijn. Voortgezette studie zal echter
geboden zijn.
De kunststoffen zijn over het algemeen goed
bestand tegen chemische inwerking. Polye-
theen en polypropeen kunnen echter bij lang
durig contact enigszins worden aangetast
door sommige sterke zuren.
Polyamiden hebben een lagere resistentie ten
opzichte van sommige zuren en sterke basen.
De kunststoffilters bieden goed weerstand
tegen organische oplosmiddelen. Bij polye-
theen en polypropeen neemt de weerstand
bij hogere temperaturen af.
De kwaliteit van kunststoffen kan nadelig
worden beïnvloed door het ultraviolette deel
van het zonlicht. Niet of onvoldoende be
schermde kunststoffen kunnen door ultra
violette straling hun sterkte geheel of gedeel
telijk verliezen. Hoe dunner en platter de
draad is, des te sneller vindt aantasting door
licht plaats. Door het aanbrengen van een of
andere zwarting - bijvoorbeeld Carbon Black
- wordt de lichtaantasting tegengegaan.
Wegens de grotere warmteabsorptie die deze
toevoeging veroorzaakt, zal het dan echter in
vele gevallen noodzakelijk zijn, een warmte-
stabilisator in de kunststof te verwerken.
Hoge temperaturen kunnen een mat doen
'verbranden', dat wil zeggen, ze kunnen hem
een andere structuur doen aannemen. Dit kan
zich voordoen indien er teveel wrijvings-
warmte vrijkomt bij het van een hellingzate
trekken van een zooistuk. Wrijvingsproeven
hebben aangetoond dat een zate van asfalt
beton zeer nadelig is voor een kunststofmat.
Het warmtegeleidend vermogen van asfalt
beton is te gering, waardoor de ontwikkelde
warmte zich in de mat ophoopt. Beter is een
ondergrond van bijvoorbeeld staal, omdat dat
de warmte snel afvoert.
Voor de produktie van het voor kunstoffilters
veelal gebruikte polypropeen moet een lang
durig proces worden gevolgd. Uit de grond
stof, aardolie, wordt een nafta gewonnen, die
vervolgens gekraakt wordt tot propeengas.
Onder toevoeging van een katalysator wor
den de propeenmoleculen gepolymeriseerd,
of anders gezegd, aan elkaar gekoppeld tot
lange molecuulketens. Door het polymerisatie-
proces op een bepaald moment af te breken,
kan men de ketenlengte van de polymeer min
of meer beïnvloeden, en daarmee ook de
eigenschappen van de stof. De verschijnings
vorm van het eindprodukt is afhankelijk van
Rollen polypropeendoek worden
aan boord gehesen van het
asfaltsohip 'Jan Heymans'
Apparaat voor het bepalen van
de zanddichtheid van kunststof
weefsels bij dynamische belas
ting
ZANDCOLOM
15 cm
de snelheid van afkoeling. Polypropeen kan
dus zowel vloeibaar als rubberachtig, of
kristallijn dan wel glashard worden gemaakt.
Het in de waterbouw gebruikte polypropeen
heeft een in hoofdzaak kristallijnen structuur.
Aan het polypropeen worden in geringe hoe
veelheden kleurstoffen, stabilisatoren en
weekmakers toegevoegd. Deze toevoegingen
hebben tot doel bepaalde eigenschappen van
het polypropeen te verbeteren, zoals de
weerstand tegen ultraviolette straling, oxidatie
en verwering. Toevoeging van weekmakers
kan een grotere elasticiteit van het materiaal
bewerkstelligen.
De polypropeenbolletjes, die door het poly-
meriseren van het propeen zijn gevormd, en
waarvan de diameter 2 a 3 mm bedraagt,
moeten dan nog verwerkt worden tot garens.
Deze werkwijze bestaat in hoofdzaak in het
32
