vermogen van een dijk, voor te stellen wordt in het model gebruik gemaakt van een condensator, die wordt opgeladen bij stijging van de waterspiegel en ontladen bij daling. In het gedeelte van het weerstandsnetwerk dat het gebied nabij de vrije waterspiegel voorstelt, worden dan relais in de knooppunten aangebracht, terwijl in deze punten tevens een verbinding tot stand wordt gebracht met een condensator, die in- en uitge schakeld wordt al naar er waterbeweging in het betreffende punt optreedt. Op deze wijze wordt de juiste vorm van het stroomvoerend pakket in het model op elk ogenblik geëvenaard. Tegelijk kan door variatie in de grootte van de weerstanden een desnoods van punt tot punt veranderende doorlatendheid van de grond worden nagebootst. Deze verschillen in doorlatendheid, die in de praktijk veelvuldig optreden, kunnen met behulp van geleidend papier slechts globaal in bepaalde gebieden aangebracht worden. Daarbij komt dan nog dat behoudens in enkele gevallen met elektrisch geleidend papier slechts twee-dimensionale verschijnselen kunnen worden benaderd, terwijl het weerstandsnetwerk in zich de mogelijkheden heeft ook drie-dimensionale grondwaterstromen met alle daarbij optredende veranderingen na te bootsen. Een weerstandsnetwerk houdt dus een belangrijke uitbreiding van de mogelijkheden in en levert een betere benadering van de realiteit op dan de tot nog toe toegepaste papieren geleiders. De ontwikkeling van een dergelijk netwerk is dan ook in samenwerking met de afdeling weg- en waterbouw kunde van de Technische Hogeschool in Delft ter hand genomen. In eerste aanleg heeft men een elektrisch analogon gemaakt van een grondkolom waarin de waterspiegel onderhevig is aan een sinusvormige beweging. Het elektrische schema hiervan is weer gegeven op een der figuren, terwijl ook een overzichtsfoto van het model is opgenomen. Het elektrische analogon van een dijkprofiel moet nu worden opgebouwd uit een groot aantal met elkaar verbonden secties van dit type, teneinde daarmee het gebied in de omgeving van de vrije waterspiegel in de dijk in model te brengen. De rest van het dijklichaam kan door een weerstandsnetwerk zonder speciale voorzieningen zoals relais en condensatoren worden voorgesteld. De bouw van de diverse secties vergt veel tijd; toch verwacht men uit een groot aantal van deze secties een elektrisch analogon van een dijk te kunnen samenbouwen. Vragen betreffende de dimensionering van de asfalt- bekleding van een dijktalud zal men na voltooiing van het complete model snel kunnen beantwoorden, aangezien dan een voor talloze situaties bruikbaar model steeds ter beschikking staat. 469

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1967 | | pagina 23