Een van de voornaamste wegverbindingen, die aldus mogelijk wordt gemaakt, is de nieuwe schakel tussen Rotterdam en Antwerpen, die wel als „Zoomse Weg" wordt aangeduid. Deze weg zal zowel het Haringvliet als het Volkerak kruisen. De kruising met het Volkerak wordt uiteraard verkregen door de te maken Volkerakdam. Voor de kruising met het Haringvliet zal een brug moeten worden gebouwd. Plannen voor het maken van een overbrugging van het Haringvliet bestaan al geruime tijd. Reeds vóór de oorlog is er een comité opgericht, dat zich in 1937 tot de Minister heeft gewend met het verzoek, een onderzoek naar de mogelijkheid van een vaste verbinding van het eiland Goeree-Overflakkee met de vaste wal van Zuid-Holland te willen instellen. Na de oorlog zijn de plannen voor deze brug- verbinding opnieuw naar voren gekomen en zij werden in 1947 geactiveerd door Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland, die een commissie instelden, belast met het onderzoek naar de mogelijkheid van deze vaste verbinding. In 1952 werd geadviseerd om voor de overbrugging van het Haringvliet een brug te bouwen langs de westpunt van Tiengemeten. Daarop is de ramp gevolgd van 1 februari 1953 en zoals het met vele plannen ging, geraakte dat voor de brug over het Haringvliet op de achtergrond. Met het ontstaan van het Deltaplan lag het voor de hand na te gaan, of de af sluiting van het Haringvliet niet tevens zou kunnen worden benut voor de verlangde oeververbinding. Toen echter de plannen voor de afsluiting van deze brede rivier- Het Vuile Gat en het Hellegat tijdens ijsafvoer 30 arm vastere vorm begonnen aan te nemen, zag men weldra in, dat deze zeewaarts zou komen te liggen van Hellevoetsluis en daardoor wel zou kunnen dienen als oeververbinding met Goeree-Overflakkee, doch niet zou passen in het tracé van een nieuwe weg RotterdamAntwerpen. Naast de afdamming aan de mond van het Haringvliet was men dus toch genoodzaakt om verder naar het oosten een brug te bouwen. Toen het plan hiervoor opnieuw werd bezien, kwam een tracé naar voren, waarbij een brug werd geprojecteerd over het oostelijke deel van het eiland Tiengemeten, waarbij dus, evenals bij de aanvankelijke plaats van de brug, én het Vuile Gat ten noorden én het Haringvliet ten zuiden van dit eiland zou moeten worden gekruist. Het Haringvliet is echter de weg, waarlangs thans het grootste gedeelte van het opperwater en het ijs van de Rijn en de Maas naar zee wordt afgevoerd. Ook wanneer het Deltaplan zal zijn uitgevoerd, zal het dezelfde taak moeten vervullen en daartoe misschien genormaliseerd moeten worden. Hierbij zal zich dan de vraag voordoen of de genormaliseerde rivier noordelijk of zuidelijk van Tien gemeten zal worden geleid. Er zijn verschillende omstandigheden, die pleiten voor laatstbedoelde oplossing. Wanneer de genormaliseerde rivier zuidelijk langs Tiengemeten wordt geprojecteerd, behoeft dit eiland praktisch niet te worden aangetast en zal het gewenste profiel van de rivier geleidelijk kunnen worden verkregen door het verlenen van ver gunningen voor het op grote schaal winnen van zand. Wanneer daarentegen het betrekkelijk smalle Vuile Gat zou worden genormaliseerd, zou een groot gedeelte van het eiland Tiengemeten moeten worden opgeofferd en zou het moeilijker zijn om de werkzaamheden ter bereiking van de nieuwe toestand over een reeks van jaren uit te spreiden. De rivierverbetering zou dan in kortere tijd moeten worden uitgevoerd, minder kunnen worden aangepast aan de vraag naar zand en daardoor veel kostbaarder zijn. Het Haringvliet zal echter pas kunnen worden genormaliseerd na de bouw van de afsluitdam. Wanneer reeds vóór de totstandkoming van deze afsluiting belangrijke profielverruimingen zouden worden uitgevoerd, zou dit leiden tot een vergemakke lijking van het binnendringen van de vloedstroom en daarmee-tot verhoging van de hoogwaterstanden in de omgeving van het Eiland van Dordrecht. Dit betekent dat, bij spoedige bouw van een brug over de rivier bij Tiengemeten, met het oog op de bestaande hydrografische omstandigheden, zowel het Vuile Gat als het Haringvliet ten zuiden van het eiland zou moeten worden overspannen. Dit zou dus leiden tot de bouw van twee grote bruggen, hetgeen de nieuwe oever verbinding zeer kostbaar zou maken. Deze moeilijkheid kan worden ondervangen door het brugtracé nog verder in oostelijke richting te verschuiven tot even ten westen van Numansdorp. Dan is het inderdaad mogelijk een enkele brug te projecteren, die enerzijds is aangepast aan de bestaande omstandigheden en anderzijds zal passen bij een genormaliseerde rivier. Deze brug zal veel korter kunnen worden dan een overbrugging bij Tien gemeten en zal in uitvoering aanmerkelijk goedkoper zijn. De afsluiting van het Volkerak was oorspronkelijk geprojecteerd even bovenstrooms van Dinteloord, waarbij o.a. rekening werd gehouden met het tracé van een brug over het eiland Tiengemeten. De wijze van uitvoering van deze dam en in het 31

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1958 | | pagina 17