lopen. Ze zullen elke dag op ons wachten, en misschien geven
ze ons namen
Maar Gabriel werd niet beter. Hij verzwakte met de dag en
volkomen roerloos als een steen lag hij in bed. Hij ijlde
urenlang, had het over Gerbrandt de matroos en de klokken
van de heilige Stefanus. Op een gegeven moment smeekte hij
om naar het raam te worden gebracht.
De zieke mocht niet verplaatst worden, en de dokter die voor
hem slechts het onmogelijke hoopte, wist dat heel goed Met
de grootst denkbare voorzichtigheid liet de dokter het bed naar
het open raam duwen, en zo kon Gabriel na maanden van
koortsachtig wachten eindelijk op zijn beurt een blik werpen
op de wereld aan de andere kant van het raam: vóór hem, aan
de andere kant van de sombere straat, zag hij een enorme
bakstenen muur die tot aan de hemel het uitzicht belemmerde.
Maar Gabriel wist al niet meer of hij nog op deze aarde was.
Het Raam (La fenêtre) is een van de negen korte verhalen uit
Délicieuses frayeurs, dat in 2006 verscheen bij Uitgeverij Le
Dilettante. De auteur, MAURICE PONS werd geboren in
Straatsburg in 1927 en overleed in 2016.
In 1960 ondertekende hij net als bijvoorbeeld Simone de
Beauvoir, André Breton, Marguerite Duras, Alain Resnais,
Frangois Truffaut het Manifest van de 121, een verklaring
waarin 121 intellectuelen o.a. pleitten voor het recht om dienst
te weigeren in de Algerijnse oorlog. Het was tevens een
protest tegen het kolonialisme. Maurice Pons publiceerde in
datzelfde jaar Le Passager de la nuit, dat evenals zijn
cultroman Les saisons door Uitgeverij Vleugels in vertaling is
uitgebracht.
