Niemand begreep de verwijzing en het vuur van de opstand bleek inmiddels geblust door de kleffe zoete toetjes. Sommige tafelgenoten hingen met hun hoofd zwaar gebogen over de tafel, anderen staarden naar het plafond. "U stoort ons, meneer K in de dankzegging voor deze maaltijd," had de zwarte gesis HiV "Ik wil een gesprek met de directie!» "U wilt een gesprek met de directie, meneer K.? Nou, dat kan." De zwarte was op hem toegelopen, had het op haar zwarte boezem vastgespelde naamplaatje omgedraaid, waarop te lezen viel: Directie. Daar had hij niet van terug. De volgende dag mocht hi] naar huis want, zo had de arts gezegd: "We hebben van de Directie ver nomen dat u weer kunt lopen. Gefeliciteerd." Als achttienjarige won ik de hoofdprijs: een meisje met lang haar, later had ik nog een paar keer geluk Twee of drie meisjes deden niet moeilijk als ik naakt toekeek tijdens het kammen ontklitten Tegen hun overvloed, hun donkere of blonde schreeuw om aandacht, was ik echter niet opgewassen Valt nu, een halve eeuw later, mijn oog op zo'n meisje - uitdagend ruggelings gedragen, stromend haar - Dan sta ik weer op een bloeiende, afgelegen plek uit mijn jeugd - maar wel in dit verdoemde jaar

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2018 | | pagina 43