'Je hebt gelijk,' zei ik. 'Dat weet ik niet. Het spijt me.'
'Nou?' zei ze.
zTbegonweer te lopen. Een paar kinderen renden schreeuwend
voor ons langs.
'Wat bedoelde jij met dat ik serieuze issues heb?
'Het spijt me,' zei ik. 'Ik had het niet moeten zeggen.
'Hou op met die bullshit. Ik vraag het je nu/
'Het is gewoon wat anderen hebben gezegd.
'Wie dan? En wat hebben ze dan gezegd?'
'Gewoon, anderen,' zei ik. 'Mensen praten, weet ]e.
'Oké'/zeHk zéggen dat je een moeilijke jeugd hebt gehad
of zoiets.'
'Of zoiets? Zeggen ze dat?'
Ik wist niet hoe ik moest reageren. En ik kreeg opeens het ver
velende gevoel dat ik haar nu kwijt zou raken. Maar toen ging
ze per ongeluk of niet, met haar arm langs de mijne
•Nou zei ze, bijna fluisterend. 'Misschien is het wel zo. Mis
schien kom ik wel ergens uit een puinhoop.
'Heeft jouw tattoo daar iets mee te maken, vroeg ik.
'Dat is aan jou om te raden,' zei ze. Oké?
Twee kleine meisjes renden op het gras een hond]e achterna.
Het hondje werd aan een lijn mee geleid door een man die
waarschijnlijk van minstens een van de meisjes de vader w
De man rende tussen alle andere bezoekers door. De meines
volgden hem, vrolijk gillend. Het hondje blafte
'Stop eens,' zei Chrissy. Ze pakte mijn arm beet, draaide hem
naar zich toe en schreef met haar wijsvingers iets op mijn huid.
'"ke/onZniet'echt zien wat je schreef/ zei ik. Mijn stem klonk
^Dat^ jouw'probleem dan/ zei ze. Ze lachte hardop en rende
naar haar handdoek die tussen twee klasgenoten lag.
'Kom, zitten, hier,' riep ze. Ze klopte met een vlakke hand op
Demean weerszijden van haar giechelden. Ik gingnM*
haar zitten. Het voelde wat vreemd omdat hier alle leerling
van de andere klas lagen.
Chrissy haalde een fles zonnebrand uit haar tas. Hier, zei ze.
'Ga je gang.' Ze ging op haar buik liggen en sloot haar ogen. Ik
nam wat zonnebrand en smeerde hem voorzichtig in haar nek
en over haar schouders.
'Je moet niet vrijen,' zei ze. 'Je moet smeren.'
'Sorry,' zei ik.
'Ja, dat zal wel,' zei ze. Maar ik voelde hoe ze lachte.
Haar huid was heet. Ze had haar hoofd opzij gelegd, bovenop
haar handen die ze in elkaar gevouwen had. Haar lippen tril
den weer bijna onzichtbaar.
'Kom naast me liggen,' zei ze, gebarend met haar hoofd.
Ik ging naast haar liggen. Haar handdoek rook naar chloor en
naar meisjesdingen.
'Wrijf jezelf in,' zei ze. 'Anders verbrand je.'
Ik deed wat ze zei. Daarna sloot ik mijn ogen. De twee meisjes
aan weerszijden stonden op en renden naar het zwembad. Hun
lege handdoeken leken zich ineens mijlenver uit te strekken. Ik
raakte weer in die trance met het gebrom van stemmen om me
heen die nu van ver weg leken te komen en de zonnestralen die
meedogenloos op mijn lichaam neerdaalden.
Aan het einde van de dag riepen de juffrouw en meester ons bij
elkaar en we liepen naar de kleedkamers. De douches waren
koud. Toen voelde ik haar arm even tegen mijn rug. Of mis
schien vergiste ik mij en was het iemand anders. Maar ik wilde
me niet vergissen en dus hield ik mezelf voor dat zij het wel
geweest moest zijn.
Toen we ons voor het zwembad verzamelden stonden de bussen
er al. De andere klas vertrok met de voorste bus. Ik zag haar tus
sen alle andere hoofden. Wijzelf stapten de achterste bus in en
het duurde voor eeuwig voordat de chauffeurs besloten te rijden.
De eerste dagen op school waren oké. We hadden een klas van
27 leerlingen. We hadden het hele kennismaken-gedoe achter
de rug en begonnen nu al over en weer te ruziën alsof we elkaar
al jaren kenden.
Ik zag Chrissy in de pauze vaak buitenstaan. Soms stond ze tus
sen een groepje meisjes, soms tussen de jongens. Ze sprak niet
met me of iets maar wanneer we elkaar in de gang passeerden
zei ze hai op een betekenisvolle manier en één keer kneep ze in
mijn arm.
