E
c
Voor A.N. Ryst
Er zit een buizerd op de bronzen hoed van Gorter.
Hij zit daar tot de nacht valt en daarna licht hij de hoed
en vliegt de polder in en uit, langs het Wiertdijkje,
over de knotwilgen, hij kent de weg zo goed.
Hij ziet mijn huis, mijn raam, hij zeilt mijn kamer binnen,
Hi weet mijn hoofd daar in het donker van mi]nbed.
Hij schudt de hoed leeg en het ritselt van gedichte
Ze dalen neer, ik voel de gloed en ik doe net
alsof ik slaap. Maar ach, wij beiden weten beter
Ik liq daar als een junk, te lang verstoken van een shot.
Ik snak en smacht naar wat de buizerd mij komt brengen.
Als ik gescoord heb, dank ik Gorter, hem en God.
En ik sta op, ach jezus jongens, ik kan vliegen.
Ik zeil het raam uit naar het schuurtje in mijn tuin,
Waar mijn computer staat en mijn papieren liggen
En schrijf totdat mijn koffie veranderd is in wijn.
Lanas de Zeeweg staat het beeld van Herman Gorter.
Geen badgast luistert ooit nog naar het zoemen in zijn kop.
En wat hij denkt, dat kan zijn bronzen hand nietschn|vem
Dus vliegt een buizerd door de nacht, en ik schrijf alles op.
la ik beken: ik ben de notulist van Gorter,
ik'schrijf zijn werk onder mijn naam. Hij weet ervan.
U snapt toch zelf wel dat een kinderboekenschrijver
dit nooit zal kunnen, nooit gekund heeft, nu niet ka
I
buiten is sneeuw en de hoge gebouwen zijn als bergen voor het
dal hier Starbucks in E street de ramen zijn mooi en hoog toch is
er weinig licht om drie 's middags drinkt een man met baard
koffie met zijn computer zit als een bochelman van Bosch een
andere man is zwart en grijs als ik en als de sneeuw die buiten op
de stoepen smelt hij praat tegen de ruimte declameert een vers
zou het kunnen zijn of een monoloog uit een groot theaterstuk
de boodschap is anders dan wat we verstaan de baas achter de
bar ziet dat het mij niet stoort en gaat door met koffiemaken het
is het lot van deze plek profeten van E street
U)
meer volk een gehaaste vrouw een zoon tot de vader met de
auto komt voorrijden door de deur maar even open jaagt de
sneeuw naar binnen Nick vraagt de baas aan de zwarte man zet
dit even daar neer en Nick praat door nu tegen mij no girl no
dancing no more en zet de thermoskan met warme melk bij de
lepels de servetten en de afvalbak de wc heeft code 5968 de
vloer om de pot is nat misschien van gesmolten sneeuw maar
hoevelen piesten hier al over de tegels? Het stinkt maar de zeep is
geparfumeerd en het handenwaswater is koud
O
O
O
Nog meer volk en buiten meer sneeuw ik ken de man die binnen
komt het is Bruce jij bent Bruce toch? Jazeker en ben jij Simon
niet? Het long time no see ja man de profeten zijn stille dichters
geworden vandaag verdwenen de herfstbladeren in de natte
sneeuw in de zachte sneeuw ze smolten weg in de goten de
winterkoning heerst in de cafés de straten het land wat goed was
is voorbij maar zal weer terugkomen nu eerst maar een koffie en
weet we worden weer profeten en de girls will be dancing als ze
binnenkomen opnieuw opnieuw en opnieuw
