VERSLETEN KNIEEN
Zijn gevoeligste plekken zijn beide knieën. Daarover heeft h--
Q) tot °P heden gezwegen. Zoals ook niemand hoeft te weten rial
Q_ Z1)n Sehoor achteruit gaat. Jij praat te zacht, zegt hij tegen ziin
O vrouw als die daarover begint. Naar anderen luistert hij amoer
of bedient zich van clichés waar iedereen altijd genoegen meé
O neemt. Desinteresse en gewenning helpen hem de dagen door
H Met gewrichten is dat anders.
JE Hi'is ^en man van principes. Hij heeft er altijd twee of drie. Ze
O veranderen door de jaren heen. Van een aantal heeft hij sDiit
Geen geld uitgeven op zondag op gezag van zijn calvinistische
geloofsopvoeding en later zijn kinderen daartoe verplichten.
En, erger, meisjes niet het plezier verschaffen waar ze na een
avondje stappen recht op hebben. Dat had minder te maken
met het gezag, dan met zijn ontzag voor het andere geslacht
Dit laatste in de meest letterlijke zin van het woord
In de loop van de tijd verandert ook het niveau van de ambi
ties. Lichaamsbeweging is één van zijn principes op dit mo
ment. Sinds de medische stand hem en zijn leeftijdgenoten op
de noodzaak wijst. Minimaal twee keer per week een half uur
stevig bewegen. De ademhaling moet sneller en de hartslag
hoger. Zwemmen en wandelen liggen het meest voor de hand.
letsen doet hij al lang niet meer. De levensgevaarlijke e-bikes
en bejaarde uitslovers met oplichtende tricots en schoentjes
hebben die weg voor hem afgesneden. Zwemmen doet hij één
keer per week. Baantjes trekken in het sportcomplex van zijn
gemeente. Tussen kluwen snaterende vrouwen en mannen die
hem opjagen en anders juist de weg versperren.
VO
Zll'n eni§e vriend, een voormalige collega, is de eerste die zijn
ongemak merkt. Waardoor hij nu voortdurend piekert en aan
niets anders meer kan denken. Toch zal hij hem dat nooit
kwalijk nemen. Hem verwijten maken wil hij niet. Hij is de
ontsnappingsroute uit de sleur van zijn seniorenbestaan.
De vriend nodigt hem uit voor een weekend in Noord-Brabant,
vertelt over wandelroutes die zullen eindigen op terrassen met
kloosterbier en gerenommeerde antiquariaten in Breda. De lijst
met boeken die hij zich heeft voorgenomen om nog te lezen,
moet hij vooral niet vergeten. Ze delen de passie voor boeken
en bier.
"Natuurlijk doen we dat," zegt zijn vrouw. 'Vooral die wande
lingen zijn goed voor jou. Daar komt niet veel van de laatste
tijd."
Ze logeren in een verbouwde boerderij, van familie van de
vriend die een reis maakt naar de Noordpool. Hij en zijn vrouw
slapen op zolder, ingericht als gastenverblijf. In de nok van de
voorgevel is een badruimte gemaakt met een scheerspiege
waarop een briefje is geplakt: na gebruik inklappen wegens
brandgevaar. De badkamer is nieuw, design, zoals ze die zelf
ook zullen kopen. Een luxe die ze zich eindelijk kunnen per
mitteren. De zijkanten van de zolder zijn verzamelplaatsen van
voorwerpen gesorteerd van zomer- naar wintervakanties. Van
ski's en sneeuwschoenen tot snorkels, zwemvliezen, een kano
en een gedemonteerde waterjet. Kennelijk van een reis naar
Afrika zijn maskers meegenomen met haar van apen, mis
schien van mensen.
"Kijk," zegt hij tegen zijn vrouw, "twee peniskokers, helemaal
hetzelfde. Vermoedelijk voor een tweeling gemaakt."^
"De versiering van de slagtanden van een olifant, zegt zijn
vrouw. "Speciaal voor toeristen. Kijk maar op de foto s bene
den. Daar wordt op ons gewacht met koffie.
Hij blijft dralen. "Ik kom zo."
De wenteltrap naar beneden is van hout en glad. Naar boven
hoefde hij zich alleen maar goed vast te houden, zich aan de
trapleuning omhoog te trekken. Naar beneden gaat moeizaam,
voetje voor voetje. Hij zal niet klagen en zij moet het met mer
ken. En hij is hier niet om koffie te drinken.
Ze wandelden langs een van die typische Brabantse riviertjes.
Anderhalf uur, onderbroken door rustperiodes op bankjes waar
