geert denkt er het zijne van u Je zei: de zee, het water tot aan de dijken, de verre hoorn van een schip. Een sloep, een stuurloze wind die steeds van richting veranderde. Je zei: die koers en dat je bang was om stuk te slaan op verborgen rotsen, dat de wind stemmen meevoerde die je niet kon verstaan. Je zei: die angst, die almaar je maag insnoerde waardoor je niets meer zou eten. Dat was waarom wij hartelijk lachten. Tot op een winterdag een vlot, een lijkbleek meisje. De storm, het water dat aan de top van de dijkbeschoeiing vrat. We wisten van de kou niet meer of we moesten blijven lachen. V "O b Er vloog een duif tegen zijn slaapkamerraam. Dat droomde hij. ÖJ En wat hij droomde deed soms pijn. Vooral in zijn hoofd. Die vogel waardoor hij wakker werd gevlogen, moest een duif zijn. Het kon haast niet anders. Geert vroeg zich af hoe het zou zijn om te vliegen en te vliegen en dan in een fractie van een seconde je nek te breken en dat er dan niets meer was, alsof je voor jezelf nooit had bestaan, g Geert stapte uit bed. Het laminaat kleefde aan zijn voeten. Hij (Q trok het rolgordijn omhoog en zag op de vuile ruit de afdruk van de duif. Het leek op een engel zonder hoofd en benen. Duiven hebben problemen, grote problemen. Voor duiven is JE het moeilijk om ruiten te herkennen. Duiven hebben ook altijd honger, schijten op alles, hebben soms halve snavels, klomp voeten en doen graag aan incest. Hij opende het raam, keek naar beneden en jawel hoor, daar lag een duif. Doodstil... Geert trok zijn pyjamabroek uit, rook aan het kruis en aan de achterzijde, knikte goedkeurend en trok hem weer aan. Hij kroop onder het dekbed en stapte er plotseling weer uit, trok zijn pantoffels aan en slofte naar het toilet. Terwijl hij pieste, liet hij harde scheten en moest onbedaarlijk lachen. Echte mannen houden van harde scheten en boeren laten. Met het geluid alsof er leeuwen brullen. Geert had er hoofdpijn van gekregen en kon alleen nog maar vooruit kijken. Zijn ogen zaten weer vast. Moeizaam bereikte hij zijn bed, ging liggen en schoof drie kus sens onder zijn hoofd. v© Een nieuwe moeilijke dag was aangebroken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2018 | | pagina 34