men die nooit meer konden worden teruggegeven Over h- toekomst hadden sciencefictionschrijvers het nooit noch n de wijze waarop hijzelf die toekomst tot leven zou wekken" De wereld die in En ik herinner me Titus Broederland wordt gPtc kend is het Groningse landschap dat Hulst in Kinderen van fcJ ruige land beschrijft: 'Op de akkers waren landbouwvoertuigen m slaap gesukkeld. Het vuur van een fakkeltoren legde een oranje vernis over de gewassen. Het schemerde.' Het is al biina fantasy. 'Jaren verstreken en het land kreeg iets mythisch. De wildernis werd wilder dan ze ooit was geweest Want als ie Auke Hulst vraagt waar hij vandaan komt, zou hij, net als Kai wel eens kunnen antwoorden: 'uit een sprookjesbos. [...1 Het was de waarheid, het was minder dan de waarheid en het wa< een leugen.' 'Het Ruige Land, het Brute Land, het Gewelddadige Land. Het klink als een bezwering. Als Kai terugdacht aan zijn jeugd, bleek het verleden te zijn ingedikt tot groteske scenes. Wat restte was een handvol gestileerde verhalen. Dat in dit landschap het aardgas in 'aardbloed' is veranderd en de fakkeltorens in 'bloedpijpen' kondigt zich daar al aan in de omschrijving 'geld, het bloed van de materiële wereld.' De be vingen in het verleden zijn een zinkgat geworden, waarin alles behalve een handvol gestileerde verhalen' is verdwenen. De tocht van Titus en z'n broer naar de kust en uiteindelijk naar een eiland voor de kust, is de reis terug naar het verleden zoals je die al voortlevend naar de toekomst kunt ondergaan! Of zoals Hulst het in Kinderen van het ruige land zo mooi be schrijft: 'Het schip dat hen naar het eiland bracht, bezorgde Kai een steek van weemoed. Was het een tijdmachine? Helaas Het schip voer niet terug naar toen, naar de tijd dat vader nog geleefd had; het schip voer de toekomst in, een seconde per seconde.' En toch geldt: 'Vooralsnog was het eiland de her innering aan zijn vader.' Bij die reis raak je natuurlijk de tweelingbroer kwijt, de nauwe band met die in hetzelfde bed in dezelfde kamer opgegroeide broer. En je gaat anderen ont moeten en oude bekenden op een andere manier en je wordt iemand anders, je verliest ook die ander, die als een tweeling broer in je zit, degene die je was, want dat is Titus tegelijkertijd Dat is het mooie van fantastische literatuur, de grenzen van de werkelijkheid en de herinnering oprekken tot een literaire wer kelijkheid met meerdere lagen, meerdere betekenissen. En als je dan een schrijver bent tot in het diepst van je ziel, zoals Auke Hulst dat wel moet zijn, dan eindigt het zoals het altijd op nieuw eindigt, zoals En ik herinner me Titus Broederland eindigt: 'Wat zal ik ze straks vertellen? En wie zal ik dan zijn? Auke, Kai, Johnny, Titus, de broer van Titus en dan In de Encyclopedia of Fantasy geven Clute Grant de volgende definitie: fantasy betreft een in zichzelf coherente vertelling van a) een onmogelijk verhaal in de ons bekende wereld of b) een verhaal dat zich afspeelt in een onmogelijke of met bestaanbare wereld, waarbij binnen de context van die wereld het verhaal op zich wél mogelijk is. Volgens deze definitie kan En ik herinner me Titus Broederland tot fantasy van de tweede soort gerekend worden. Literaire fantasy, die samen met de niet-literaire, maar wel zeer vakkundig geschreven fantasy het totale fantasygenre vormt. Een opvatting die literatuur en genre niet tegenover elkaar zet, maar ze in eikaars verlengde plaatst. Een opvatting die ook beter aansluit bij de opvatting van veel auteurs, bijvoorbeeld bij die van Guido Eekhaut, schrijver van fantastische fictie én misdaadboeken: Ik schrijf geen formules, maar literaire romans vermomd als misdaad- boeken.' En ik herinner me Titus Broederland heeft mijns inziens wel dege lijk recht op de Harland Award Romanprijs, want het is fantasy. En tegelijkertijd had de roman niet met die prijs bekroond mogen worden, zoals ook in de beginjaren van de Gouden Strop schrijvers van thrillers bekroond werden en geen auteurs als Maarten 't Hart (1994) of Marion Pauw (2009). Omdat twee keer achter elkaar Auke Hulst bekronen niet bijdraagt aan de bovenvermelde doelen van de prijs.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2018 | | pagina 24