daan kwamen. Het was fijn om in het donker van de nacht
hand in hand te lopen met de mooiste kinderarts die ik ooit
had gezien.
Uiteindelijk vonden we de uitgang van het pad dat we eigenlijk
hadden willen lopen. Fien wilde al naar de uitgang lopen maar
ik pakte haar hand en trok haar mee. Ik duwde haar tegen een
boom aan en zoende haar. Verlegen zoende ze terug en toen
pas besefte ik dat wat ik vermoedde wel waar moest zijn: dit
was de eerste keer dat mijn Fien met een vrouw zoende. Toen
was ik helemaal in de wolken. Een bloedmooie kinderarts uit
Amsterdam die haar fantasie in vervulling laat gaan met een
simpel meisje uit Friesland.
O wat was ik verliefd en we zoenden en we zoenden en het was
heerlijk. Ik liep op wolken en ik wilde daar blijven lopen. Ik
was gelukkig tot in mijn kruis, tot Fien zich ineens van me los
maakte, mijn hand pakte en richting de uitgang begon te
lopen. Ik had geen keus en liep met haar mee. Ik had het ver
moeden dat ze van plan was om terug te keren naar haar vrien
den omdat ze erg in de war was geraakt door haar eerste vrou
welijke kus. Snel vertelde ik haar dat mijn luchtbed lek was,
wat overigens echt waar was, en of ze geen plekje in haar tent
had voor mij. Ze keek me lief aan en zei dat ze haar tent deelde
met een vriendin. "Godver," zei ik tegen haar, want ook ik deel
de uit luiheid een tent met een vriendin. "Maar we kunnen
toch gewoon buiten slapen?" vroeg ik. "Ja, laten we buiten sla
pen," ratelde ik door. "Dat heb ik altijd al gewild." "We zoeken
een mooi plekje op waar we jouw luchtbed neer kunnen leggen
en dan slapen we samen onder de sterren." Fien lachte om mijn
enthousiasme en zei dat ze daar nog even over na moest den
ken. Ik zei haar dat ik er een gedicht over zou schrijven, over
onze nacht onder de sterren. Ze zei dat ik haar nu aan het chan
teren was en ik glimlachte bevestigend. Ze moest lachen en zei
dat ze nu weer terug ging naar haar vrienden, maar dat ze mis
schien wel zou terugkomen. Ik zei dat ik zeker wist dat ik haar
nooit meer zou zien. Mijn mooie kinderarts zei niets meer
terug, glimlachte alleen, gaf me een kus op mijn wang en liep
toen weg. Fangzaam vervaagde ze in het donker. Ik keek pas weg
toen ik haar niet meer kon ontwaren in het licht van de sterren.
Ik stak een sigaret op en keek op mijn horloge. Er kan veel met
een mens gebeuren in een uur.
