F-l-E-N
E
o3
rz
rz
Ov
NO
Ik was met mijn vrienden aan het dansen bij een boomhut,
waarin een dj muziek draaide. Ik ben op mijn allereerste festi
val. Het festivalterrein is niet immens groot, maar precies goed,
zodat je niet eindeloos hoeft te lopen. Er staan ruime tenten
waar de optredens plaatsvinden en in de nacht verandert het
terrein in een sprookjeswereld. Er zijn overal lichten, zelfs op
het water zijn heuse kunstwerken gebouwd. Er is een magisch
bos en je kan dansen onder de sterren. Ik wil nu al nooit meer
naar huis. Ik danste en danste op de beats van de dj tot mijn
oog viel op een ontzettend mooie vrouw. Donkerblonde krul
len, kleur ogen vergeten, maar ze waren warm, zo warm. Wat
was ze prachtig, zo mooi, zo dichtbij ook. Ik bleef een tijdje
naar haar kijken. Ze was in gesprek met een jongen, maar haar
interesse in hem verslapte. Ze keek om zich heen en staarde mij
ineens recht in mijn porem aan. Een glimlach verscheen op
haar gezicht. Ja verdomme, ze lachte naar mij. Ik lachte terug
terwijl ik bleef dansen en zij bleef doorpraten. Af en toe keken
we gelijktijdig naar elkaar en dan glimlachten we verlegen. Ik
wachtte rustig mijn kans af en zodra de jongen weg was liep ik
naar haar toe en vroeg of ze hier alleen was. Ze glimlachte naar
me, zei dat ze niet alleen was, maar dat ze een rondje was gaan
lopen en dat haar vrienden ergens anders aan het dansen wa
ren. Ik vroeg naar haar naam. "Felice," zei ze, "ik heet Mice.
"Felice?" zei ik. "Wat een exotische naam." Toen zei ze: "Nee, ik
heet Fien." "F-I-E-N," spelde ze. Ik verborg mijn teleurstelling.
Haar naam paste niet bij haar. Ik vroeg haar wat ze in het
dagelijks leven deed, zo'n achterlijke vraag die iedereen altijd
maar meent te moeten stellen. Ze zei dat ze als kinderarts werk
te in Amsterdam. Ik was onder de indruk. Tegelijkertijd maakte
mijn hart een sprongetje, ik bedoel, ik was wel een heuse kinder
arts aan het versieren. Ze vroeg ook wat ik deed voor de kost en
