opnamen van belangwekkende, maar voor het mechanisch oog
verboden memorabilia, portretten, curiosa, bibelots, monu
menten, lijkkisten of grafkisten in sombere crypten, dat alles
steevast voor een respectabel doel en/of uit cultuurhistorisch
verantwoordelijkheidsgevoel, slaagt er niet in om fatsoenlijke
foto's in het paleis te maken. Sluwe en snelle tienermeisjes met
schijnheilig gladde, Japanse gezichtjes lukt het zonder moeite.
Tegen hen hebben de alomtegenwoordige suppoosten van
beiderlei kunne geen verweer; ze zijn te kwikzilverachtig, ze
wekken te verwarrende associaties en affecten in de breinen en
organen van hen, die dit enorme magazijn van vermoeide
pronk bewaken.
De hertog van Reichstatt op zijn doodsbed; gravure van Franz Xavier Stöber.
Het doel binnen het doel is de sterfkamer van Napoleon II, ko
ning van Rome, hertog van Reichstadt (Reichstatt volgens de
puristen), 'het Arendsjong': Napoléon Francois Joseph Charles
respectievelijk Napoleon Franz Joseph Karl Bonaparte, de half
slachtig weggemoffelde zoon van de komeetachtige Keizer der
Fransen. Na diens definitieve nederlaag bij Waterloo deed hij