O
G£
CO
0>
01
0\
Tt
to
LU
to
En nu ontvouwt zich als een plattegrond
van nederlagen en vernedering
de stad: de poort waar de zon onderging,
het beeld waar ik vergeefs te wachten stond.
Hier moet het zijn geweest, hier herbegint
het levenslot waaraan ik niet ontsnap
vandaag als gisteren; hier zet ik stap
voor stap in 't ondoorgrondbaar labyrint.
Hier voedt de grauwe avond met getob
de vrucht, verschuldigd aan de dageraad.
Hier lost mijn lichte schaduw vroeg of laat
55^ in 't ijdel donker van het einde op.
Ons bindt geen liefde, maar iets als afgrijzen;
O daarom heb ik u lief op deze wijze.
(O
to
Uit de bundel El otro, el mismo, in Obras Completas, tomo II 1952-1972,
Emecé Editores, Barcelona, 1989.
