de veelduidige erotiek. De kunst als gedachtenexperiment staat voor hem hoger dan het alledaagse leven.' Jespers verwijst naar Sartres bewering dat 'het Schone' tegenover de existentiële een zaamheid zowel de burger als de marginale enkeling be schermt. Deze laatste maakt hiervan echter een omgekeerd ge bruik, 'niet ter bevestiging van de bestaande orde, maar juist als negatie ervan'; zelfs 'als engagement tegenover tijd en situa tie.'16 Nic van Bruggen De meest uitgesproken auteur van de nieuwe neo-romantische en maniëristische stroming in Vlaanderen was Nikolaas Jan Karei van Bruggen (Merksem, 17 maart 1938 - Antwerpen, 14 juli 1991), sportjournalist, reclametekstschrijver, publicist, kunst criticus, beeldend kunstenaar, flamingant en dichter. In het begin koos Nic Van Bruggen voor een egale toon, aan sluitend bij de Nul-beweging in de beeldende kunsten, toen in Vlaanderen en Nederland actief. Hij debuteerde met de bundel Een kogel (1962). Op het omslag een foto van Brigitte Bardot met motorhelm. De teksten refereren aan de moderne plasti sche kunst (Moore) en jazz. 'Schrift-schrijven' of 'schrift-schil deren' noemde Van Bruggen dit. Het complement hiervan vond hij in zijn eigen abstracte kalligrafieën. Een beeldende wederhelft van het schrijven bij meer experimentele dichters als Claus, Pernath, Snoek en Conrad geliefd.17 Nic preciseerde zijn opvatting in 'Een jongeman als dichter'. Het gewone beeld en vergelijking waren onjuist: 'er ontstaat hierdoor een span ningsverschil, dat afgetapt wordt van de grondspanning'.16 Dat sensueel tijdloos schommelen, in een wereld van mannequins ('de mannequin is een seizoen'), beschreef hij treffend in het gedicht 'pendulum', uit de bundel Jardin des modes van 1963. in de rode schaal van de ochtend legt je lichaam zijn bleek verband naast nerveuze woorden eenzaam op de marmeren treden van het zonlicht suizen je leden sofabacchanaal en achter in je avond ligt je lijf gehavend tussen kaarsen harpen en maan.19

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2017 | | pagina 41