gemeente, had voor hem een goed woordje gedaan bij de
plantsoenendienst. Hij kreeg een betrekking als grafdelver aan
geboden en hij realiseerde zich op dat moment, dat zijn droom
nooit meer zou uitkomen.
Vlak voor de kantine werd hij door de personeelschef op zijn
schouder getikt en deze vroeg hem of hij even mee wilde lopen.
Hij kreeg te horen dat er grote technologische veranderingen
in de uitvaartbranche op komst waren. Zijn werk zou in toe
nemende mate overgenomen worden door geavanceerde graaf
machines. Ook zou hij niet langer de functie van gastheer bij
begrafenissen bekleden. Deze rol zou overgenomen worden
door jongeren, toegerust met een klantgericht en representatie
profiel, werd hem te verstaan gegeven. Zijn werkzaamheden
zouden in zijn laatste dienstjaar nog slechts bestaan uit het
handmatig delven en dichtgooien van graven. Wel kreeg hij de
verzekering, dat er bij dit zware werk rekening gehouden zou
worden met zijn gevorderde leeftijd.
Verdoofd liep hij naar buiten. Het gastheerschap bij de uitvaar
ten was de zingeving van zijn bestaan geweest. Hij voelde zich
dan altijd een maatschappelijk werker, die naar de verhalen
luisterde van de mensen, die op de begraafplaats kwamen. En
regelmatig kon hij hun troost bieden, een luisterend oor was
vaak al genoeg.
De voorman van de buitendienst sprak hem aan en verteld
dat er vandaag een beroemde schrijver zou worden begraven.
Na het noemen van zijn naam verzuchtte hij, dat het wel eens
een drukke dag zou kunnen worden. En of hij dan maar wilde
beginnen met het graven van de kuil, luidde zijn verzoek.
Hij zou bij het dichtgooien van de kuil hulp krijgen van een
graafmachine, die echter niet direct beschikbaar zou zijn van
wege de grote drukte, aldus de voorman.
Er sing een schok door hem heen. De overleden schrijver was
altijd zijn grote voorbeeld geweest. Hij had zijn surrealistische
boeken verslonden en hij kon de verhalenbundel Bevroren Vuur
werk wel dromen.
De verhalen van zijn held waren realistisch geschreven, maar
toch klopte er een aantal dingen niet, wat hem zo aansprak.
