in. gehongerd een supermarkt binnenlopen waar alle schappen leeg waren. We wilden op de begraafplaats zoeken naar de gra ven van mijn overgrootouders en hopeloos verdwalen over de met afgerukte takken bezaaide paadjes. Je hebt je haar kort geknipt boven de wasbak en je vertelt me van een droom die je had vannacht. We stonden hand in hand op een open vlakte. We stonden daar en keken naar de verte, of In de verte of hoe zeg je dat dan, het was windstil, er was geen geluid en de wereld lag elders en wij waren hier en dat was alles. Het had te maken met een gevoel, zeg je dan terwijl je probeert nog een staartje te maken. Een bepaald gevoel dat er was er niets meer. Ik zeg oké en probeer mijn armen om je heen te slaan maar je staat het niet toe want je wilt dat ik je droom serieus neem. Die neem ik ook serieus, zeg ik dan maar het mag niet helpen. Je loopt de kamer al uit, je haar nog altijd kramp achtig in een kluitje houdend. Ik kan je zeggen wat ik voel maar mijn woorden zullen altijd verkeerd gekozen zijn. Ik ben nooit een goede prater geweest. Ik kan alleen bij benadering aangeven wat mijn gevoelens zijn door dicht bij je te staan en je op bepaalde momenten op bepaalde plaatsen aan te raken. Dergelijke momenten worden niet ingegeven door iets rationeels. Het is allemaal onderbuik- gevoel en een flinke scheut nattevingerwerk. Geen grote woor den, geen lucide dromen of gedachten, alleen jij en ik en mijn handen in jouw handen of andersom en dan het moment dat soms precies goed is en soms juist weer helemaal niet. Ik heb hierover niets zinnigs te zeggen. En als ik dat wel probeer, zijn er weer die domme woorden, altijd loos en helemaal hun doel missend. Je bent boos. Je bent boos want ik heb geen spijt. Ik heb nooit spijt. Je vindt dat ik spijt moet hebben van dingen. Mannen die geen spijt hebben van dingen zijn niet compleet. Je wilt me compleet maken maar ik wil niet compleet zijn. Ik wil leven bij gebreken. De dingen gaan zoals ze gaan en als er iets fout gaat dan ga je op je bek, sputtert wat in de modder en krabbelt weer overeind, etc. Ik hou van je omdat je mijn hand in de jouwe neemt en jouw lichaamszout in het mijne samensmelt en we samen stappen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2017 | | pagina 13