KJ
Ov
0\
Op dit eiland is water als cliché
als spiegel voor lampen langs de kade
als troebel draagvlak voor roestige klippers
als vergetelheid voor de dronkenman
die tussen wal en schip gevallen is.
De stroom herinneringen die onstuitbaar
langs de meerpalen schuurt,
de geur van oude schepen
de gasfabriek verdampt
in verhalen van een gestorven generatie.
De krimpende gestalte van mijn grootvader
op een splinterende bank
het anker op zijn hand niet meer
gespiegeld aan de ankers op de oever.
