De dag erna vertrok Ralph extra vroeg van huis zodat hij als
vanouds achter zijn eigen bureau kon plaatsnemen. Maar hij
was geen ochtendmens, dus de derde dag moest hij opnieuw
uitwijken, nu naar een kamer op de zesde etage die diende als
opslagruimte voor afgeschreven bureaus en versleten stoelen.
Hij creëerde een plekje bij het raam dat uitkeek op de parkeer
plaats en werkte ongestoord tot half zeven. Ook de dagen erna
kon hij in het hok terecht. Ralph was tevreden; hij had zijn
eigen permanente flexplek gevonden. Maar met zijn verhuizing
naar het stoelenmagazijn werd het opvallend rustig. Hij wer
steeds minder gebeld en ook het mailverkeer kwam vrijwel tot
stilstand Hij leek voor iedereen van de aardbodem verdwenen.
Een paar weken later - Ralph had zijn opdrachten zo goed als
voltooid - liep hij Van Marwijck, zijn leidinggevende, bij de lif
ten tegen het lijf.
"We zien je nooit meer op de afdeling," zei Van Marwijck
stroef. "Ik ben eerlijk gezegd een beetje kwijt waar je nu precies
mee bezig bent
"Flexplekken, hè?" zei Ralph en hij glimlachte cynisch. Dat
krijg je ervan. Maar dat laatste dacht hij alleen maar.
Van Marwijck was een groot voorstander van flexibele werk
plekken, terwijl juist hij altijd op dezelfde stoel zat, in een
glazen doos in het midden van de kantoortuin op de twintigste
etage. "Ja, natuurlijk. Maar toch
"Acquisitie," zei Ralph, "ik houd me voornamelijk bezig met
acquisitie." Dat klonk lekker vaag.
"Acquisitie?"
"Voor Bittermans."
Bittermans zat twee posities hoger in de boom dan Van Marwijck,
te hoog om zijn bewering direct te controleren. Bovendien
mochten ze elkaar niet.
Er arriveerde een lift. Van Marwijck drukte op 20, Ralph op 28,
de etage waar Bittermans resideerde.
"Misschien had je dat eerst met mij kunnen bespreken
"Bittermans heeft me verzocht om dat niet te doen, zei Ralph
lijzig. "Met niemand. Het is vertrouwelijk.
Van Marwijck trok een zuinig mondje. "Goed, ik zie je dan wel
weer een keer verschijnen."
Ralph knikte vriendelijk. "Ik denk het niet," zei hij. Het flapte
eruit, maar Van Marwijck knikte tevreden en beende de lift uit.
