WAT IS HIER O <S C Ze hadden met de VW al een uur gereden zonder een mens te hebben gezien. Niets dan uitgestrekte landerijen om hen heen. "We hadden die afslag toch niet moeten nemen," zei Maureen. "Het is een verharde weg," zei Iwan. "Vroeg of laat moeten we bij het haventje uitkomen. De wereld kan niet alleen bestaan uit verdord gras." "Gras!" riep Norman vanaf de achterbank. O "Ik wil geen wrijvingen," zei Maureen. "Ik heb hoofdpijn." "Dat is geen excuus." Jj" Maureen keek naar de kaart, ging met haar wijsvinger over en- y kele lijnen. "Geen excuus voor wat?" Iwan duwde het gaspedaal verder in. Maureen draaide een raampje open. "Mam waarschuwde mij hiervoor," zei ze. "Voor wat?" vroeg Iwan. "Voor hoofdpijn?" "Voor als woorden wegvallen." "Geef mij de veldfles eens aan," zei Iwan. Ze gaf hem de veldfles. "Gras," zei Maureen. "Eindeloos gras en bomen en prikkeldraad." "Ja," zei Iwan. "Eindeloos gras en bomen en prikkeldraad. En weet je wat daar voorbij te vinden zal zijn. Nou?" "Nou?" "Meer gras en bomen en prikkeldraad." "Ik had het kunnen weten." "Het is in de aard van de mens om van iets eindeloos nog meer te maken," zei Iwan. "We zijn nooit tevreden." "Ik ben tevreden als we het haventje vinden," zei Maureen. "Met een beetje geluk ligt het voorbij die glooiing daar," zei Iwan. De VW reed door een oneffenheid in de weg en schudde heen en weer.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2017 | | pagina 15