We hadden in het receptiehok een radio. Het radioaanbod was
toen al even beroerd als vandaag, maar op de woensdagavond
was de VPRO aan de beurt en dan kwam er muziek voorbij waar
ik wel mee kon akkederen: woeste, psychedelische garagerock,
rock 'n roll en allerlei buitenissige lawaaibands. Je moest om
die zender te vinden nauwgezet aan de draaiknoppen draaien
en goed luisteren. Op een of andere wijze stond de radio altijd
anders als je binnenkwam. Met de juiste muziek was zo n
avond wel door te komen.
Na een aantal weken kwam de conciërge mijn kantoortje
binnen. Hij keek kritisch naar de radio. "Aha, dus jij bent de
gene die altijd aan de radio draait." Ik was me van geen kwaad
bewust. De man vertelde dat hij er steeds veel werk aan had om
de radio weer op de juiste zenders af te stellen, omdat de be
jaarden boven in hun kamertjes de goede zenders steeds kwijt
waren.
Blijkbaar werkte de radio in mijn kantoor als een soort centrale
ontvanger en muzieksluis, en konden de bewoners uit een be
perkt aantal kanalen de muziek van hun gading kiezen. Door
mijn gedraai aan de knoppen zaten ze elke woensdagavond te
headbangen op in decibellen en ontaarde teksten grossierende
lawaaibands.
Ik scoorde er geen punten mee. Nu heb ik al mijn leven lang
onbegrijpelijke aanvaringen met autoriteiten. Het is geen op
zet, maar eerder dat ik in mijn autistische onbevangenheid in
grijpende verstoringen van allerlei systemen veroorzaak.
Mijn zwanenzang als receptionist volgde dan ook niet lang
daarop. We hadden de instructie dat we geen vreemden binnen
mochten laten en de bejaardenverzorgenden van dienst niet
mochten laten storen in hun werkzaamheden. Nu was onder
hen een langbenige schoonheid met een rijke vriend, die haar
dikwijls kwam ophalen met zijn sportwagen. Op een keer belde
meneer aan met de mededeling dat hij weer voor juffrouw
Langbeen kwam. Ik liet de dikdoener plichtsgetrouw weten dat
we de verpleegkundigen niet mochten storen. Hij moest maar
wachten.
De keer daarop kwam tijdens mijn dienst het hoofd verpleging
het kantoor binnen. Er waren klachten over me. Meneer Dik-
