pelde meisjes lagen. "Tien dagen rust." Geschrokken prevelde Myrne dat dat niet kon, dat ze een afspraak had en haar moe- der mocht het niet weten. "Ik ben jaloers/' zei mémé. "Dan maak ik met u de afspraak dat ik woensdag weer terug- kom, madam," zei de arts en bleef mémé lang aankijken. Myrne zag de man die nog een jongen leek niet terug. Had hij gedacht dat ze niet gekomen was? Had ze hem besmet? Vond hij haar te jong? Nog voor het eind van de zomer zag ze Mario een dubbele achterwaartse salto maken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 66