Onderhoudsvrij. Ben je ook gelijk van al die teringbeesten af."
Zijn uitval leverde een instemmend gemompel op van de blauwe
blazers die strijdlustig met hun golfclubs zwaaiden.
"Niks ervan, Bert Poepjes," riep de toilet juffrouw en smeet mili
tant een toiletrol richting de heer P.
"Lazer op met je schijtpapier, trut," zei P., die nu Poepjes bleek
te heten.
"Bovendien heet ik Poèpjes, met accent grave. Dat is nog eens
wat anders dan Graskaas."
"Jongens jongens, laten we het fijntjes houden," riep de burge
meester bezwerend. "En Ria, wees een beetje zuinig met die rol
len. Je weet niet hoeveel er vandaag nog gescheten gaat worden."
De andere gasten die de schermutselingen ondertussen met
gemengde gevoelens hadden gadegeslagen begonnen zich nu
ook te roeren. Hans Peter Globaal, de gedoodverfde voorzitter
van de Club van Natuurfanaten richtte zich strijdvaardig tot
Poepjes, of beter gezegd Poèpjes.
Luister vriend," zei hij op hoge toon. "Hier wordt geen spriet
je gras gesloopt. Volgens een uitspraak van de Europese com
missie van Luchthappers die gelegitimeerde zuurstofcontracten
heeft afgesloten met onder andere de Club van Natuurfanaten
en met onze zusterpartij de Geitewollenspencers i.o. is het ten
strengste verboden om ook maar één boom in dit bos om te
hakken op straffe van dit en dat en zus en zo. Daar kan ook
deze gemeenteraad niks aan veranderen."
"Bovendien," zei Ria Graskaas fier, "kun je nog altijd beter
Graskaas heten dan Poepjes."
"Poèpjes," zei P. moedeloos.
En zo ontstond er een patstelling die zijn weerga niet kende.
De burgemeester wist het ook niet meer. Die was gewend dat
iedereen het met hem eens was. En net toen hij wilde voor
stellen om er met z'n allen nog eens een nachtje over te slapen
nadat hij een begerig oog had geworpen op juffrouw Graskaas
hoorde het hele gezelschap een ijselijke kreet.
En terwijl hoog boven hen de toppen van de bomen heftig heen
en weer gingen zag het gezelschap hoe een slanke dame onder
het slaken van kreten van pijn langs een hoge spar naar beneden
gleed. Het was Wilma, de Paaldanseres die aan het trainen was.
Een spar is geen gladde paal, Wilma," zei Poèpjes die haar
goed scheen te kennen.