DE STORENDE FACTOR CL Het afscheid van Sasja riep bij Peter gemengde gevoelens op. Terwijl de lovende woorden in de afscheidsrede van de direc- teur met gelach en uiteindelijk applaus werden onderstreept, bedacht hij dat het vertrek van Sasja vele jaren te laat kwam. g Hij had niet meer de energie die hij in de beginjaren van het Q) verzekeringsbedrijf had gehad. Sasja stopte ermee. Haar man had als vennoot van een accoun- g tantskantoor een riant inkomen en zelf had ze ook altijd een Q) goed salaris gehad. Nu de kinderen op eigen benen stonden, het huis, het eilandje in de Loosdrechtse Plassen en de boot ■J waren afbetaald, vond ze het na al die jaren welletjes. Ze ging er lekker met de boot op uit, leuke dingen doen. Over haar fg frustraties, die ze Peter soms toevertrouwde, zweeg ze, of die er nooit waren geweest. Dat het beleid halfslachtig en kortzichtig was. Dat verkeerde oplossingen werden gekozen. Dat haar 3 voorstellen, waar ze zoveel energie in stopte, niet werden opge- <0 volgd, keer op keer door gebrek aan visie en doortastendheid, L gebrek aan beleid dus, tot niets hadden geleid. Ze was het soort vrouw dat altijd in de belangstelling moest staan. Haar schallende, in de oren van Peter altijd gemaakte lach galmde vaak door de open kantoortuin waarin ze werkten, onderstreept met fonkelende blikken en delicate gebaartjes. Daarnaast was er de tomeloze energie waarmee ze allerlei afde lingsuitjes organiseerde. Altijd met de uitstraling van: kijk men sen, ben ik niet geweldig. In een bedrijf heb je natuurlijk dat soort mensen nodig, maar voor Peter was er altijd die irriteren de bijklank: door de onwankelbare overtuiging van het eigen gelijk, dat vooral voortkwam uit kortzichtigheid; door het Hg, feit dat al die sociale initiatieven gericht waren op eigen eer en m glorie.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 107