omsluitend licht van ongekende glans weerkaatst in water dat hier kronkelt tussen oneindig lucht waar leven ondergronds het duister tart door zware klei omhoog naar warmer zon een ree of twee ineens op winters gras beschrijven kale takken hemels blauw gedachten waaien onder ganzen door een spreeuwendans in februariland schuilen wat huizen hoger dan de rest kerkjes met torens zadelen het dak grafstenen staan gebeiteld naast het pad reitdiep het dal waar riet zich welven laat waar schapen grazen wollig op een rij eiland van stilte komt hier thuis in mij 2016

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 97