Zorgvuldig stapelde ik eeuwenlang de lagen waaruit ik besta ontving het breed geworpen zaad liet ieder jaar de vruchten gaan nu word ik diep gekwetst en murw gedreund mijn vel aan flarden en mijn vlees gescheurd stuipen trekken door mijn lijf rondom mijn leegte groeit gestaag een door de drift gevoed verzet van ieder die mij zacht beroerde en lijnen ploegde in mijn huid verbeten wachten de verweesde schuren tot stille kracht die in de balken dringt transformeert en aanzwelt tot geluid in de breuklijn van de muren wringt mijn permanente staat van ongemak als de toekomst in de stutten kreunt. 2016

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 92