een vaas ruggengraten
broodkruimels verraden broodmessen
het loeit om het huis van taststormen
en gestolen vingers tellen de tijd
stofmijten bouwen nesten in de verwarming
een tafel waar ik nooit eet
een bank vol voedselvlekken
draag me naar de dag en offer me op treden
waar het hoofd kan wegrollen
want ik ben moe
heel even... wil ik hier mijn... heel even...
geef de beul een pepermuntje
voordat laatste adem
dan leg ik hier... heel even...
want ik ben moe
vertel nog eens van guillotines en vierendelen
voor het slapen gaan
en als er morgen een nieuw hoofd aangroeit
laat ons dan weer verder gaan
in dit huiselijk geluk
tergende stiltes opdienen
in dieper ogende borden
met zilveren lepels
Uit: Preparaat. Passage, 2016
