de auteurs die me bijblijven, veranderen voortdurend. Toen
ik twintig was las ik graag Dostojevski, Toergenjev, Tolstoi,
Tsjechov en tal van andere Russen. Ik heb ze niet vernoemd in
mijn vorige column. Ook Sartre niet, of Genet of Céline. Of
Orwell, Munroe, McEwan. Terwijl ik deze column schrijf, krijg
ik van Kate Atkins Gevallen God in handen. Wonderbaarlijk
goed. Over de bombardementen op Duitsland schrijft ze met
zoveel technisch overwicht dat het bijna angstaanjagend
wordt. Of ontmoedigend
Ik heb geen baan meer, maar als ze naar mijn beroep vragen zeg
ik: lezer, al 63 jaar. De volgende keer over wat ik dan weer over
het hoofd gezien heb. Misschien moet ik hierna een column
met enkel auteursnamen schrijven.