weggedoken, de lamp wierp schijnsel op het laken om ons heen. En zo zag ik haar lieve lijf in mysterieuze lampenschijn. We waren dichter bij elkaar en vrijer, inniger en naakter. Tesamen in eenzelfde hemd', zei zij. IS GELUK MODERN? Als er weinig te bekennen valt over de Zangen van Bilitis in Franse schoolboeken over poëzie, dan kun je niet hetzelfde zeg gen ten aanzien van fotografie en film, dankzij David Hamilton die er ontelbare foto's en een film van maakte. Frankrijk heeft misschien niet een Keizer der Vijftigers. Het heeft echter wel een Prins der Dichters gehad in de persoon van Paul Fort (1872-1960), wiens montere dichtkunst staat voor levensvreugde en eenvoud. Hij ontpopte zich na zijn 'kroning' in 1912 als de stuwende kracht van het culturele leven van de Parijse wijk Montparnasse, waar vele kunstenaars gedurende een halve eeuw hebben gewerkt en geleefd of gewoon tijdelijk vertoefd. Guillaume Apollinaire, Ossip Zadkine, Chaïm Soutine, Amedeo Modigliani, Marcel Duchamp, Diego Rivera, Django Reinhardt en Joan Miró, om enkele namen te noemen. Elke dinsdag organiseerde hij in La Closerie des Lilas een bijeen komst over literatuur. Zelf schaakte hij ooit met Lenin aan een van de tafels van dit nog steeds bestaande café. Van Paul Fort is van een eenvoudig, ietwat gelukzalig hedo nisme zijn gedicht 'Le bonheur est dans le pré' ('Het geluk zit in de wei') emblematisch geworden. De dichter-zanger Georges Brassens heeft enkele van zijn gedichten op muziek gezet en ge zongen. Getroffen door munitie van de vijand, heeft Guillaume Apolli naire (1880-1918) niet heel lang zijn geliefde adoptiestad Parijs kunnen bezingen. Beroemd blijft zijn Le Pont Mirabeau. Sous le pont Mirabeau coule la Seine Et nos amours Faut-il qu'il m'en souvienne La joie venait toujours après la peine.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 70