Hoe ik ervan hou, lieve lusteloze
van je o zo mooie lichaam
de huid te zien fonkelen
als een doorzichtige stof
In het diepst van je haren
Met scherpe geuren
Welriekende, zwervende zee
Blauw en bruin golvend
Zoals een schip dat opkomt
Door de ochtendwind
Vaart mijn dromende ziel af
Naar een verre hemel.
Bij Baudelaire nemen zintuiglijke waarnemingen vaak de over
hand op gevoelens, zoals wanneer hij zijn eigen ervaring van
de natura naturans omschrijft. Wij horen dan ook bij zijn son
net Correspondances een luidruchtige echo van de synesthesie,
de leer die overeenstemming en overeenkomsten tussen de
menselijke zintuigen onderkent. Sleutelvers is daarin:
Les parfumsles couleurs et les sons se répondent.
Geuren, kleuren en geluiden geven elkaar antwoord.
Met Stéphane Mallarmé (1842-1898) maakt de eindigende
eeuw kennis met het zogenaamde plaisir friste et non joyeux,
waarbij genot geen bron meer is van vreugde, doch van een
soort melancholische droefheid. Weer een nieuwe manier om
hedonisme te belijden! De naar symbolisme en een zekere
abstractie neigende poëzie van Mallarmé baant de weg voor het
vrije vers en de moderne dichtkunst.
Als eerste van de Poètes maudits, tevens uitvinder van het be
grip, wordt Paul Verlaine (1844-1896) gezien als een wellustige
epicurist. Zijn Fêtes galantes zeggen genoeg over de wereld
beschouwing van de dichter van de frivolité, de lichtzinnigheid.
Zo bekend is zijn 'Herfstlied', dat de eerste strofe ervan gebruikt
werd in juni 1944 door Radio London als code om aan het
Franse verzet de landing in Normandië aan te kondigen.