TELEFOON
Q>
Qf
Ik dood de tijd in het café. Het is vroeg in de avond, te vroeg
O voor de afspraak met Claire, maar de zon is al onder. Iemand
heeft ooit de wintertijd bedacht om het bedrijfsleven te gerie
ven. Het bedrijfsleven, een abstractie die zich als een levend
wezen schijnt te gedragen. Ik heb ooit iemand gekend, die
werkte bij het stoomwezen. Bij stoomwezen moet ik denken
aan een grove, Duitse vrouw met een rauwe stem en dikke tie
ten in een bloemkooljurk.
Als Claire hakken draagt is ze net iets langer dan. ik. Alles aan
haar is weelderig, maar niet grof. Bij de film wil ze altijd op de
achterste rij zitten. Rugdekking noemt ze dat. Soms denken
mensen dat we directeur en secretaresse zijn. Ze doet iets met
haar telefoon. Het scherm licht op in de donkere zaal. In de
film stapt een naakte Miss Universe een zwembad in. Twee
tachtigers, beroemde kunstenaars, kijken toe. Claire doet weer
iets met haar telefoon.
Na de film gaan we bij haar thuis wijn drinken. Na twee flessen
zegt ze dat ik drie jaar ouder ben dan haar vader en dat ik dat
begrijpen moet. Ze staat op, opent nog een fles en zegt op
nieuw dat ik het begrijpen moet, dat het belangrijk is. Daarna
doet ze weer iets met haar telefoon.
