ceptie 'het zoeken naar een gelijkgestemde ziek had opgegeven.
Deze Tim arriveert in het plaatsje waar de boerendochter en
boerenknecht een gruwelijk einde vonden door de uitvergrote
realiteit van de menselijke bestemming - dood en verrotting.
Hij raakt gecharmeerd van Marina, de eigenaresse van een
restaurantje en het nichtje van de boerendochter. Tim stapt dus
ook de metafoor binnen, om zich namens de schrijver te ver
zetten tegen de opvatting dat een liefdevolle relatie onmogelijk
is, een gemoedstoestand die na de dood van zijn zoontje en
zijn scheiding die van Julien moet zijn geweest. Tim krijgt een
band met Marina en in de loop van het verhaal nemen zij let
terlijk de plaats in van de boerendochter en boerenknecht,
waarbij ze, vooral door de inzet van Tim, het oeroude kwaad
overwinnen. Tim vindt een thuis en het verhaal eindigt
met zijn gedachten, die ongetwijfeld de gedachten van Julien
waren: 'Hij overwoog het idee dat de rust van een boerderij en
een leven zonder financiële zorgen misschien net datgene was
waaraan hij behoefte had voor zijn literaire werk.'
De publicatie van Verschrikking uit het verleden activeerde de
vraag waarom Julien na 1990, na drie decennia van zeer actief
schrijverschap, met publiceren en misschien zelfs met schrij
ven was gestopt. Was hij voor zijn dood weer begonnen en was
Verschrikking uit het verleden daar het resultaat van? Dat laatste
bleek niet het geval, want de uitgever schreef mij dat hij het
typoscript al een paar decennia had liggen en dat het over
lijden van Julien voor hem aanleiding was het te publiceren.
De roman stamt dus uit het einde van de jaren tachtig, hooguit
uit het begin van de jaren negentig.
Waarom? Waarom verdween Julien na 1990 van het schrijvers
toneel? Het enige 'In MemorianT verscheen op 26 augustus
2013 in Cerberus Online, geschreven door Eddy C. Bertin, auteur
van sciencefiction en horror. Het geeft een respectvol beeld van
de schrijver Julien Raasveld: "Hij was al vele jaren ziek, maar
bezweek aan een hartaanval en longontsteking. Hij had nog
maar 15% hartcapaciteit en toen hij opgenomen werd liet hij
schriftelijk weten dat hij niet wenste gereanimeerd te worden.
Hij overleed in het Middelheimziekenhuis (Antwerpen) op 9
augustus, hij was 68 jaar. De asverstrooiing op de begraafplaats
van Hoboken gebeurde in strikte intimiteit op 19 augustus Ik
