liggen. Ze vertelde dat ze negentien was en hij moest bekennen dat hij twee jaar jonger was, maar dat deed hij niet. ''Achttien/' loog hij. Zij nam zonder omhaal het initiatief voor de eerste kus. Egbert had weinig ervaring en smolt ter plekke weg. Op het laatst duwde het meisje zelfs zijn hand tussen haar borsten. Hij wist eigenlijk niet wat hij moest doen. Op goed geluk kneedde hij maar wat, trok aan de harde tepeltjes en verbaasde zich over wat hem overkwam. Toen ze de volgende dag op een afgesproken tijdstip aan kwa men fietsen, troffen ze behalve Lotte en Wendy een heel gezel schap aan. Om de meisjes heen hing een groep jongens van hun leeftijd. En een eindje verder stonden op het fietspad vier of vijf brommers dreigend uitgestald. Ze stapten af en beseften dat ze dubbel in het nadeel waren. De onbekende jongens wa ren met hun zessen en konden bovendien met hun brommers de show stelen. Een magere knul met een vetkuif boog zich over Lotte heen. Egbert voelde hoe jaloezie zijn maag uitholde. Iemand startte zijn brommer en liet hem langdurig stationair lopen. "Het lijkt wel of die meiden honing aan hun reet hebben," riep een jongen. De opmerking was duidelijk voor hen bedoeld, maar Egbert en Ruben reageerden niet. Ze hadden geen zin in een pak slaag. Ze gingen er echter niet vandoor, maar lieten zich op enige afstand in het gras vallen. Na een tijdje kwam Lotte naar Egbert toe en zoende hem nadrukkelijk. Toen was de aardigheid er voor de jongens af. Met veel geraas en onder het uiten van gruwelijke bedreigingen vertrokken ze. Toen ze uit het zicht verdwenen waren, liet Lotte zich boven op Egbert val len. Na een eeuwigheid kwam hij duizelig overeind en zag tot zijn verbazing dat Ruben en Wendy verveeld om zich heen staarden. Het leek erop dat ze elkaar niet aangeraakt hadden. Voortaan spraken ze iedere dag 's morgens en 's middags af. Op doordeweekse avonden mochten de zusjes de deur niet uit. De tante bij wie ze logeerden, was daar onverbiddelijk in. Ze had het idee dat de meiden overdag geen gevaar liepen, maar 's avonds zouden de voor de hand liggende verleidingen mis schien te groot worden. Egbert en Ruben vonden de meisjes- loze avonden al gauw een prettige afwisseling. Zij vermaakten zich meestal op het terrasje van een populaire snackbar in hun

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 29