komt net teruggelopen en gaat weer bij de jongen met de lap top zitten. Die noemt hem papa. Lev is de Hemingway van Uzupis. De chauffeur vond de gordel niet nodig en leidde de hikkende bus over kapotte straten Vilnius uit. Er zaten Amerikanen in en een jongeman uit Azië en verder Litouwse vrouwen, omvang rijke vrouwen met kleurrijke jurken, stille dochters en grote tassen vol boodschappen. Het was ongeveer 30 kilometer naar Trakai. We liepen door een lange straat met aan de ene kant grauwe flats en aan de andere kant vrijstaande huizen met soms een Bed Breakfast erin. Daarachter water, blinkend on der de harde zon. Bij een koffietentje stelde een vrouw ons een vraag in voorzichtig Litouws, ze was blij dat we Engels spraken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 15