elkaar. Hij had sowieso liever in Uzupis afgesproken maar dit
was dichterbij. Links zaten drie toeristen. Ouders met kind. Hij
herkende de taal niet maar het deed hem denken aan Duits.
Rechts zat een Litouws koppel van rond de dertig. De man zat
zo dichtbij dat Lev zijn overdaad aan aftershave niet kon ont
wijken. Risicovolle buren.
Zijn blik kruiste die van Andrejz. Hij glimlachte maar trok zijn
blik snel recht toen hij de ober aan zag komen. Andrejz bestel
de Zeppelins, een glas rode wijn en knipoogde naar de ober.
Het werd beantwoord met een verlegen glimlach. Lev wist niet
of hij zich meer verraden voelde of trotser was op Andrejzs
moed. De man rechts had het gezien, gromde iets onverstaan
baars tegen z'n vrouw en schoof tien nutteloze centimeters van
Lev vandaan.
Als je in dit vogelvrij verklaarde deel van Vilnius gaat wonen, is
er vast iets dat je daarbuiten mist of dat je niet aanstaat. Lev zit
nu ook langs het water, naast een jongen die gitaarmuziek uit
de jaren '60 draait op een laptop. In het water maakt een man
een toren van stenen. Links van Lev zitten twee jonge vrouwen
te praten en te roken onder de laaghangende takken van een
boom die de zon opvangt. Er hangt een ongedwongen sfeer. Ik
snap best dat Lev zijn loopbaan als consultant afbrak om hier
te gaan rondhangen. Benieuwd of hij heeft gevonden wat hij
zocht. De vrouwen lachen naar hem.
W:
Er worden stenen in het water gelegd hier. Of ja, ze lagen al in
de rivier natuurlijk. Er worden stenen op elkaar gestapeld in het
water hier. Het werk is equal parts kracht en visie, durf en
inzicht. Een tourgids legt aan een voorbijkomende groep toe
risten uit dat ze het hebben overgenomen van Tibetaanse mon
niken. Het is nutteloos werk zoals zo'n beetje alles nutteloos
is. De natuur zal het hoogstens enkele maanden dulden. Het
onontkoombare ijs dat tegen de winter door de rivieren zal drij
ven is meedogenloos. Een kleine tik zal de bovenste kei doen
trillen en het einde inluiden. Maar ze stapelen hier stenen in de
rivier. Onder de jaloerse blikken van groepjes toeristen. Keer op
keer. Jaar na jaar.