Terwijl hij kookte in het overhemd waarin hij zich een tafel voelde drukte ik mijn handen op koortsige wangen die zich door zon hadden laten verbranden we hadden spontaan gefietst terwijl het gras ongeremd in onze ogen knalde en overal shetlandpony's met kleintjes en hij herinnerde me aan het feit dat de aarde de mens zal overleven ik zag al hoe herten nieuwsgierig verlaten villawijken verkennen zwijnen zompige winkels plunderen en kikkers nooit meer in grasmaaiers hoe zeeën zich langzaam weer vol vissen en hoe het gras, de planten, de bloemen de grond onder asfalt zullen heroveren aarde opnieuw vrij laten ademen tot vreugde van zowel mollen als wormen en alles in mij juichte uitbundig. 2016

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2016 | | pagina 101