keer in de straat waar de man woonde. Door al die voortdende
rende auto's en vrachtwagens trilden de balpennen geleidelijk
los en werden onder- en bovenkant door de opstandige veer
uiteengedreven. De man mopperde daarop. En terecht. Het was
ook niet niks. Zie met zo'n enorme collectie de juiste helften
maar weer bij elkaar te zoeken Maar Van Poel voorde woon
de in een hofje, waar zo nu en dan alleen iemand voorbij fiet
ste.
"Je hebt het gewoon zelf gedaan," zei hij geruststellend tegen
de spiegel. "Vanochtend, toen je zo gehaast naar je werk ver
trok." Maar zijn stem klonk verre van overtuigend.
De volgende ochtend stonden de beker en de tube onbewogen
op hun vaste plek. Maar waarom leek het dan alsof ze hun
adem inhielden, alsof ze direct nadat hij de badkamer zou ver
laten, in lachen zouden uitbarsten? Van Poelvoorde probeerde
die gedachte te verdringen, maar op zijn werk kon hij zich
maar moeilijk concentreren. Brandts, die aan het bureau tegen
over hem zat, vertelde de ene na de andere mop, maar Van
Poelvoorde glimlachte geforceerd op de verkeerde momenten
en Brandts wendde zich beledigd af. Daarna vuurde Brandts
zijn grappen op Audrey af. Ze ging op Van Poelvoordes bureau
blad zitten, met haar rug die schokte van het lachen naar hem
toegekeerd, alsof ze definitief voor Brandts had gekozen. Ge
laten haalde Van Poelvoorde voor de zoveelste keer koffie bij de
automaat.
Die avond en de volgende ochtend leek alles als vanouds. En zo
volgde er nog een hele reeks dagen, maar Van Poelvoorde liet
zich niet voor de gek houden. Hij bleef de beker en de tube met
wantrouwen bekijken en de test met gesloten ogen, die deed
hij niet meer.
Een maand later - het voorval was nagenoeg uit zijn hoofd ver
dwenen, verdund door alledaagse regelmaat - werd hij er weer
aan herinnerd. Nota bene door Brandts, die het nodig vond om
in de lunchpauze een artikel uit de krant voor te lezen.
"Raadsel wandelende rotsen ontrafeld," las Brandts.
Het ging over stenen in Death Valley, die zich, tot nu toe, op
onverklaarbare wijze over de zandvlakte verplaatsten. Weten
schappers hadden eindelijk ontdekt hoe dat zat. Het had iets
