Hij zag haar twijfelen, het viel niet mee, het sterven, in de zaal
waar de temperatuur steeds hoger opliep.
"Leef je in, ervaar die pijn!" schreeuwde hij. "Opnieuw! Ik zie
geen nood. Nog eens. Harder, doodsstrijd wil ik zien. Dit kan
beter. Nog één keer!"
Zijn aanmoedigingen hadden hun uitwerking, Selma schreeuw
de, krijste en gilde alsof de soundtrack van een zeer geweld
dadige film was gestart. Jaap had zijn jasje uitgetrokken en
Selma deed haar vest uit.
"Cut," riep hij eindelijk. Geschrokken keek ze op.
"Filmterm," zei hij, "je doet het hartstikke goed."
Hij liep naar het tafeltje en keek op zijn mobieltje, drukte wat
toetsen in.
"Nog helemaal vast, files," zei hij en klakte met zijn tong. "Wij
redden het saampjes wel hè, Selma." Even legde hij zijn hand
op haar klamme schouder.
Buiten was het inmiddels helemaal donker geworden, de hoge
ramen waren beslagen waardoor de gymzaal iets van een hei
melijke schuilplaats had gekregen. Hij schonk nog eens koffie
in en rommelde in de stapel papieren.
"Je bent echt heel goed, beter dan wat ik tot nu toe gezien heb,"
zei hij. Onder het rood van haar verhitte wangen gloeide een blos.
"En dan nu de tekst. Heb je de tekst ontvangen en geleerd? Van
voor naar achteren en van achteren naar voor?" zei hij terwijl
hij zijn vingers een voor een liet knakken. Hij liet haar de tekst
eerst boos opzeggen.
"Alsof je net een vreselijke ruzie met je vriendje hebt gehad.
Heb je een vriendje?"
"Nee," zei ze en keek naar de grond.
Na drie keer de tekst onder flinke aanmoediging te hebben
voorgedragen, had Selma de tranen in haar ogen en het zweet
op haar rug.
"Het geeft niet," zei hij. "Het is hier ook zo benauwd, als ik wist
waar die ketel zat dan zou ik hem persoonlijk uitzetten, stom
me conciërge. Heb je er een hemdje onder?" Hij wees op haar
shirt. Zelf trok hij zijn overhemd met grootse gebaren uit. Zijn
magere pukkelige borst was nat van het zweet. Met een gezicht
waar het lijden op stond uitgeschreven, trok ze haar shirt uit.
Het hemdje kon haar paarse bh, witte huid en dikke armen niet
verhullen.
