jn
O
Balsemdennen
met wakende hanen
de metalen wind van het wachten
weerklinkt
Als de benen van liefhebbende vrouwen
zo teder drukken de heuvels om jou heen
en de pauken van de lente
klinken met opstanding
Jouw waterkeringen Moldau jij waterweefgetouwen
waar de scheepjes van meeuwen behendig doorheen vliegen
en 's nachts het goud stroomt
uit de schoot van de waterman
<3
0J
Oudestadsplein
hoven van paleizen
schepen van kerken
jouw hartkamers
Moeder van de steden
jouw hartkamers
De kariatide van de Burcht ondersteunt de Tsjechische hemel
en de vingers van Sint Veit verwijzen onze onenigheid naar
boven
De vlucht van de vogels schetst het plan
van de koepels van eeuwige roem
Onder het treurige blauw
dit blauw van bloed zonder zuurstof
ben je toch nog vol innige liefde
Achter jouw sleep borrelen ook je vuilstortplaatsen
borrelen branden
met vasthoudend bedelende klissen vurige brandnetels
totdat de steen gaat gloeien
