de oude vrouwen vol duisternis en weggaan
de handen in de schoot gevallen twee dode over elkaar
gelegde dingen
in de schoot in het voorbije paleis van het leven
o geboortehuis van het leven vervallen huis
het dak van de knieën is stuk er nestelt slechts verweesdheid
mijn oude vrouwen dommelend onder de wereld
de schoot van de oude vrouwen
reservoir van kindergeklaag en tranen
demper van mannengesnik
jullie schoot van oude vrouwen
lege wiegen
verkilde onderkomens
grafkelders van liefdesmomenten
onttoverde betovering
kasten van jammerlijke botten
verstopplaatsen van vergeten bewegingen
omvergetrokken tenten
uitgeveegde brandhaard
toevlucht van rozenkransen
in de steek gelaten steun van het toekomstige
jullie schoot van oude vrouwen
niemands hoofd drukt er meer op
het lijden ligt hier opgehoopt
de lust is niets geworden door de jaren
alleen de hand van de ondergang zaait hier het zaad
jullie schoot van oude vrouwen
draagt niet meer de last van de liefde
de stervende blaast er niet meer de laatste adem uit
en de zuigeling zou er in huilen uitbarsten
want hier verkilt het geraamte
jullie schoot van oude vrouwen
die het dubbele geluk van de benen nauwelijks meer verbindt
de beroemde broedplaats van het leven koud geworden
jullie schoot van oude vrouwen
