Sluit nu je lippen streng en stil we hebben bijna geen geloof meer de bedrieglijke schoonheid verkondigt wat de wereld wil In zoete uitputting gaan alle woorden sterven in deze eeuw die niets besluit we moesten daarin steeds opnieuw ons leven derven Als dan maar niet met donderslag wordt omgewrikt het lied der massa's tot de sterren reikend bedelvend het geslacht der triesten onder wie ook ik

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2015 | | pagina 69