DE MUUR
E
(eenvoudig kerstverhaal)
(Z
Mijn vriend, dokter Ray, zat op z'n gemak tegenover mij in één
van die lekkere oude clubfauteuils in de Boodle's, waar zoveel
beroemde Engelsen op waardige wijze hun tijd hebben doorge
bracht. Wij zaten in een hoekje bij de haard, er precies zo ver
vandaan dat de warmte aangenaam was.
- En, nog niets? vroeg hij me belangstellend.
- Niets, moest ik toegeven. Al twee weken lang is het of ik voor
een muur zit.
O Ik was deze oude vriend gaan opzoeken met de vraag mij één
van die nieuwe 'wonderdrugs' voor te schrijven die een stimu
lerende werking hebben op wilskracht, optimisme en concen
tratievermogen. December kwam eraan en ik had de directeur
van een groot jongerenblad een kerstverhaal toegezegd, zo'n
leuk niets verhullend verhaal dat mijn adolescentenpubliek
van mij mocht verlangen.
- Met Kerstmis voor de deur vind ik gewoonlijk altijd wel een
aardig, gevoelig verhaaltje, zei ik hem terneergeslagen. Het
komt altijd heel natuurlijk in me op wanneer de avonden lang
zijn en de winkeletalages worden vol gezet met speelgoed.
Maar deze keer lijkt de inspiratie me in de steek te hebben ge
laten; ik zit gewoon voor een muur
Die goeie praktiserende arts keek plotseling dromerig voor zich
uit.
- Wel, mij dunkt dat je daar een uitstekend onderwerp hebt ge
vonden
- Hoe bedoel je?
- De muur Ik ga je geen recept voorschrijven, temeer daar ik
mijn beroep niet uitoefen in de Boodle's, en, als je je verdomde
pillen wilt hebben, moet je bij me op spreekuur komen; dat
jtg gaat je vijf guinea kosten. Maar laat me je een waar gebeurd
verhaal vertellen dat toevallig een muur als onderwerp heeft,
ON
