Ik zou er nooit meer aan teruggedacht hebben als haar naam
niet was gevallen, gevolgd door het K-woord. Herinneringen
ophalen, daar zijn reünies immers voor. Terwijl ik mezelf lang
zaam naar een rustig hoekje van de bistro manoeuvreerde, rea
liseerde ik me dat als Marina destijds een verkeerde voorstelling
van mij had gekregen, dit net zo goed andersom kon gelden.
Misschien was ze wel gelukkig getrouwd geweest, genoot ze van
haar schatten van kinderen, zat ze alleen maar achter de kassa
om een zakcentje bij te verdienen, terwijl ze prima van het
inkomen van haar man rond kon komen.
Ik had haar toch aan moesten spreken destijds in de super
markt, al zou ik natuurlijk nooit te weten zijn gekomen wat er
werkelijk in haar omging.
