Conrad-vertaler Thanasis Georgiadis in een artikel uitgebreid
jouw vertaling van mijn Markt van Modiano, Thessaloniki. Ik
weet hoeveel moed dat je gaf. Thanasis publiceerde in 2009 ook
een heel mooie bespreking van je bundel. De Oude Grieken ge
loofden dat je na je dood bleef voortleven in de herinnering.
Op de een of andere manier vind ik het troostrijk om je naam
op het internet tegen te komen en om je bundel, in het Neder
lands uitgegeven bij Liverse als Eindeloze nachten, nu en dan uit
de kast te pakken en er in te lezen. Bij de Dordtse Dichterskring
lezen we nog regelmatig een gedicht van jou en van Jan Eijkel-
boom. Zo leven jullie ook daar voort.
Nadat ik terugkwam uit Thessaloniki is er veel regen gevallen.
Daardoor kon ik onvoldoende in de tuin doen. Vóór ik een
paar weken naar Griekenland ging lag hij er min of meer netjes
bij, al kijk ik niet op een onkruidje, maar nu is het echt een wil
dernis. Het lage deel, achterin, is nog steeds een moeras, maar
ik heb deze week toch het allernoodzakelijkste snoei- en wied-
werk gedaan. Het pad naar de achterpoort is in ieder geval weer
normaal begaanbaar. De tuin, dat was een van onze kindjes,
maar sinds jij mij er niet meer bij kunt helpen, wordt het
kindje af en toe verwaarloosd. Als ik zie hoe de tuinen er hier
bij liggen denk ik: hoe is het mogelijk dat twee mensen al dat
werk af kunnen, al zullen ze ongetwijfeld nu en dan hulp in
roepen. Ik neem misschien te veel hooi op mijn vork. Allerlei
dingen die ik krijg aangeboden, zoals commentaar geven op
de thuiswedstrijden van FC Dordrecht, het redigeren van de
poëziereeks van Liverse, mijn column in het Griekenland
Magazine, nu en dan een klusje voor iDordt, wat freelancen bij
de radio, lezingen hier en daar, vind ik allemaal even leuk,
maar het gevolg is wel dat ik nogal verknipt bezig ben. Ik
bedoel niet verknipt in de kop, maar hap, snap, dan met dit en
dan met dat. Ik ben bezig met deel V van mijn Literair Dagboek
en een nieuwe verhalenbundel is op een haar na gereed, maar
de tuinkabouter staat er vaak alleen voor. In de zomer voor jij
ziek werd zijn we hier en daar gaan kijken naar een groter huis
in Thessaloniki. De vraag was: wordt het een groter apparte
ment, of kopen we een huis met een tuin, in een van de dorpen
buiten de stad. We waren er nog niet uit, we konden ook een
huis laten bouwen op het stuk land in Hortiatis dat je nichtje
