zit wel heel erg aan de rand van Nederland, letterlijk, want toen
ik gisteren per trein arriveerde in de wereldstad Emmen, zag ik
dat het spoor een paar honderd meter na het station eenvoudig
ophoudt. Als ik mij iets te ver van het huis begeef, heeft mijn
mobiel ineens een Duitse provider en de internetverbinding is
niet ideaal. Facebook kan ik even vergeten, wat eigenlijk wel zo
rustig en aangenaam is.
Facebook bestaat nu zo'n tien jaar, geloof ik. Jij hebt het nooit
gekend. Voor je ziek werd en overleed, hield ik al wel een web-
log bij. Jij bent daar nooit aan begonnen. Wel hield je voor je
zelf, net als ik, een dagboek bij. Je toonde je regelmatig bezorgd
dat ik niet te veel privé-zaken op dat weblog zou zetten. Dat
had veel te maken met je ervaringen als studente tijdens het
kolonelsbewind in Griekenland. Voortdurend op je hoede zijn
voor verklikkers die onwelgevallige meningen aan de autori
teiten doorbriefden. De bedreigingen en vernederingen die je
vader en broers zich moesten laten welgevallen. De vele ver
horen door de politie voordat je uiteindelijk, na maanden, een
uitreisvisum kreeg om in Engeland te gaan studeren. Nu ben ik
niet zo'n type dat zijn hele leven op Facebook smijt, al zijn er
lezers die denken van wel, want als je in de eerste persoon
schrijft is er onvermijdelijk een categorie die gelooft dat alles
waar gebeurd is. Die laten we maar in de waan. Je had er dus
wel vertrouwen in, maar toch, als je Facebook nog had meege
maakt, zou je er, denk ik, niet graag aan hebben deelgenomen.
Je vond het internet handig voor je werk als vertaalster, maar
voor de rest nam je er liefst afstand van. Toch ben je daar
inmiddels ruim aanwezig. In mijn verhalen, uiteraard, als
vertaalster en als dichteres. Ik stuitte onlangs op een Griekse
website (www.translatum.gr) die zes gedichten van je heeft
overgenomen uit je postume bundel octeAeiujtec, vuxte^. Zon
der daarvoor toestemming te vragen, zelfs zonder even de
moeite te nemen om mij te informeren, wat vervelend is, maar
ik vind het best. Ik ben er eerlijk gezegd wel mee ingenomen.
Je gedichten en vertalingen worden gewaardeerd. Dat was ook
al zo bij je leven, maar de tijd was te kort om de bundel, die je
aan het samenstellen was, nog voor je overlijden te laten ver
schijnen. Een paar weken voor je ons verliet prees dichter en
