hij enigszins over de schok van de scheiding heen was. Hyper
ventileren. Tranquillizers. Zeurende pijn achter zijn ogen. In
die volgorde. Het verbaasde hem dat Hugo er nu over begon.
Hij rook waarschijnlijk de zwakke plek.
"Ik geloof dat ze nu een ander heeft, een pratend pak uit het
bankwezen," voegde hij eraan toe.
"Weet je wat het met die meid is," haakte Hugo aan, "en dat
geldt ook voor een hoop andere snollen: ze zijn op zoek naar
iets exclusiefs. Zeer goede komaf of grote zak met geld of mooie
carrière Ik heb het niet over neuken, begrijp me goed. Dat
willen ze best een tijdje met je doen, maar uiteindelijk gaan
ze op zoek naar de Goede Partij. Tijdens hun studietijd naaien
ze zich een slag in de rondte, maar op een gegeven moment
kiezen ze voor zekerheid. Dat is allemaal door de natuur zo be
paald
Hugo zweeg even, nam een slok uit een met kraanwater gevul
de colafles.
"Ik weet er alles van," lachte hij. "Dat laatste vriendinnetje van
mij, die rooie, is er ook met een dure jongen vandoor gegaan. Zui
delijke types, daar zijn ze een tijdje nieuwsgierig naar, maar
Raf onderbrak hem. "Heb jij het daar dan niet moeilijk mee
gehad? Je bent je vriendin toch ook kwijt? Je kan nu wel de
onkwetsbare macho uithangen, maar is dat niet een gepasseerd
station? Ik bedoel in evolutionair opzicht."
Raf trok na zijn opmerking zijn gezicht in de ironische stand.
Hugo staarde hem even aan. Alle gemoedelijkheid verdween
uit zijn blik.
"Geen enkele meid is het waard dat je gaat zitten treuren, als ze
je laat stikken. Kijk me aan, heb ik gelijk of heb ik gelijk? Jij
rouwt nog steeds. Ik zie dikke klodders zelfmeelij op je smoel.
Je bent er nog niet overheen."
"Klopt," zei Raf. "Ik zou haar het liefst uit dat bovenste raam
daar gooien. En dan de andere kant uit, ik bedoel niet rich
ting RAL 9001."
Rafs opmerking was een zwakke echo van de moorddadige
neigingen die hij lange tijd gevoeld en gecultiveerd had. Nog
steeds ging er trouwens geen dag voorbij of hij sprak hardop
een bedreiging aan Franciens adres uit. Het was echter intussen
een reinigingsritueel geworden, een manier om zich van op
komende woede te ontdoen.
