verpleegkundigen of sociaalpedagogisch medewerkers waren de lastigste klanten. Behept met een buitengewoon hinderlijke eigen wil en misplaatste beroepstrots, hadden die vaak de nei ging om tegen het management in te gaan. Nu het crisis was en Jan Modaal, en alles wat financieel daar onder zat, vaak lelijk in zijn piepzak zat - hypotheekschulden, partner werkloos, te dure auto op afbetaling -, waren zulke problemen veel gemakkelijker op te lossen. Bovendien waren mensen met een vakinhoudelijke opleiding te duur en onvol doende flexibel inzetbaar, meende de Raad van Bestuur. Met het oog op de winstgevendheid was via reorganisatierondes de helft van deze krachten inmiddels vervangen door bijstands gerechtigden. Juridische zaken kende alle trucs en methodes en had ook korte lijntjes met het UWV en de sociale dienst van de gemeente Ter Goosen. Vroeger moest je dwarsliggers nog wel eens een zak geld meegeven of kon je een langdurige rechtsgang verwach ten. Nu mochten ze blij zijn als ze na een maandje of wat zweten nog een ww-uitkering kregen. Anders wachtte hen de bijstand of het 'opeten' van hun huis. Een schoonmaker, zeker een die aan overschatting van zijn rechtspositie leed, daar lach te Vandenkloofbijle om. Prettig om zo'n man aan je zijde te hebben. Op het moment dat Bakkersum en zijn vrouw de schoonmaker waren tegen gekomen, liepen ze net met een krat vol verse etenswaren van afdeling D naar hun Audi Q7. Bakkersum had de afstandsbediening al gereed en wilde net de achterklep ope nen. De man had hem eerst wat onderzoekend en vervolgens meesmuilend aangekeken, Iets waar Bakkersum op dat moment al woedend over was geworden. Bovendien had hij net opval lende, roze wegwerphandschoenen gedragen. Bakkersum was doorgegaan met het volladen van de kofferbak, maar het voor val zat hem niet lekker. Na het wisselen van de roze hand schoenen had hij zijn handen nog maar extra ingezeept met bacteriedodende zeep en daarop uiteraard nieuwe handschoe nen aangetrokken.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2013 | | pagina 66