verpleegkundigen of sociaalpedagogisch medewerkers waren
de lastigste klanten. Behept met een buitengewoon hinderlijke
eigen wil en misplaatste beroepstrots, hadden die vaak de nei
ging om tegen het management in te gaan.
Nu het crisis was en Jan Modaal, en alles wat financieel daar
onder zat, vaak lelijk in zijn piepzak zat - hypotheekschulden,
partner werkloos, te dure auto op afbetaling -, waren zulke
problemen veel gemakkelijker op te lossen. Bovendien waren
mensen met een vakinhoudelijke opleiding te duur en onvol
doende flexibel inzetbaar, meende de Raad van Bestuur. Met
het oog op de winstgevendheid was via reorganisatierondes de
helft van deze krachten inmiddels vervangen door bijstands
gerechtigden.
Juridische zaken kende alle trucs en methodes en had ook korte
lijntjes met het UWV en de sociale dienst van de gemeente Ter
Goosen. Vroeger moest je dwarsliggers nog wel eens een zak
geld meegeven of kon je een langdurige rechtsgang verwach
ten. Nu mochten ze blij zijn als ze na een maandje of wat
zweten nog een ww-uitkering kregen. Anders wachtte hen de
bijstand of het 'opeten' van hun huis. Een schoonmaker, zeker
een die aan overschatting van zijn rechtspositie leed, daar lach
te Vandenkloofbijle om. Prettig om zo'n man aan je zijde te
hebben.
Op het moment dat Bakkersum en zijn vrouw de schoonmaker
waren tegen gekomen, liepen ze net met een krat vol verse
etenswaren van afdeling D naar hun Audi Q7. Bakkersum had
de afstandsbediening al gereed en wilde net de achterklep ope
nen. De man had hem eerst wat onderzoekend en vervolgens
meesmuilend aangekeken, Iets waar Bakkersum op dat moment
al woedend over was geworden. Bovendien had hij net opval
lende, roze wegwerphandschoenen gedragen. Bakkersum was
doorgegaan met het volladen van de kofferbak, maar het voor
val zat hem niet lekker. Na het wisselen van de roze hand
schoenen had hij zijn handen nog maar extra ingezeept met
bacteriedodende zeep en daarop uiteraard nieuwe handschoe
nen aangetrokken.