CIJFERS GETALLEN
\o
QJ
CU
O»
0) Onder de tien, zei mijn moeder tegen ons als ze een snoepje of
een plakplaatje verlootte. Ik probeerde haar dan indringend
aan te kijken. Ze reageerde onmiddellijk door een hand voor
haar gezicht te schuiven, bang als ze was dat ik via haar ogen
rechtstreeks in haar geest kon kijken. Het was immers te vaak
voorgevallen, dat ik het juiste getal raadde. En het gebeurde
altijd, nadat ik mijn blik genadeloos in de hare boorde. Wille-
w keurige gedachten waren moeilijker te doorgronden, maar als
C het om getallen ging, had ik een voorsprong op mijn broers.
(Z Die preoccupatie met de wereld van getallen is nooit overge-
gaan. Ik ben ervan overtuigd dat getallen niet willekeurig tot
sq^ ons komen. Neem nu mijn geboortedatum - waarschijnlijk ver-
dien ik die. Ik ben geboren op 15 mei 1947, op Hemelvaartdag.
TJ Mijn hele leven al vind ik dat 15 mei qua positie in het jaar
C de mooiste dag is. Het voorjaar nadert dan zijn hoogtepunt en
de mensen verwachten veel en verlangen er op los. Dat ik ook
nog geboren werd op Hemelvaartdag versterkt de positie van
het getal 15 in mijn optiek. (De één ging omhoog en de ander
mocht aan de afdaling beginnen!)
Ik ben aan dit verhaal over getallen begonnen, omdat ik giste
ren voor het eerst een persoon trof die ook op 15 mei 1947
geboren is. Het ging om een vrouw. Ik kon haar niet de hand
drukken, want ik ontdekte haar geboortedatum op een graf
steen. Ik was 's middags tijdens het dodenfeest van Allerzielen
op weg gegaan naar mijn familiedoden op het plaatselijke kerk
hof. Rode en roze rozen had ik voor mijn ex-vrouw, mijn
ouders en mijn schoonouders meegebracht. En ook voor mijn
tante Elizabeth en mijn grootvader van moeders kant - vader
en dochter liggen in één graf. Als laatste statie was het graf
van mijn ouders aan de beurt. Het bevindt zich aan het eind
van mijn persoonlijke kerkhofroute. Hun grafsteen staat er pas
