TAAL VER TAAL
Ry Nikonova en Sergej Sigej
O
Halverwege de jaren tachtig maakte ik voor het eerst kennis
met de visuele poëzie van Ry Nikonova (1942) en Sergej Sigej
(1947)- In 1991, toen dit kunstenaarsechtpaar Rusland nog niet
had verruild voor hun huidige woonplaats Kiel in Duitsland,
organiseerde ik een tentoonstelling van hun collages en visuele
poëzie in galerie Galerij in Zierikzee. In het Tijdschrift voor
Slavische Literatuur (sept. 2004) maakt Willem G. Weststeijn in
C het slotwoord van zijn artikel 'De onuitputtelijke avantgarde. Ry
Nikonova en Sergej Sigej' melding van die tentoonstelling als
novum en pleit voor een uitgebreide expositie in Nederland
van 'het werk van deze twee belangwekkende exponenten van de
hedendaagse Russische avantgarde.' Dat is er, voor zover mij
bekend, nog niet van gekomen,
g De klankgedichten, visuele poëzie en collages van Nikonova en
Sigej zijn min of meer een voortzetting van de avantgardisti-
sche uitingen van poëzie in Rusland, waar in de tijd van Stalin
Q) een eind aan kwam. 'ZAUM' vermeldden de enveloppen die ik
eind jaren '80 van de bekendste Russische postkunstenaars ont-
ving: 'bovenverstandelijke taal.' Majakovski, Chlebnikov en
anderen hadden daar een begin mee gemaakt en Ry en Sergej
pakten die draad van de futuristen eind jaren zestig weer op.
Acht jaar geleden vestigde de uit Rusland afkomstige Tamara
Derzhavets zich met haar kinderen in Nederland. Onlangs
benaderde ik Tamara en haar dochter Dasha met het verzoek
enkele gedichten van Ry en Sergej te vertalen. Tijdens een
werkmiddag, pratend over de vertalingen van "onze Russen"
kwam Majakovski ter sprake. Spontaan declameerde Tamara
toen enkele passages uit diens meesterwerk 'Wolk in broek.' Op
een e-mail waarin ik mogelijke misverstanden in de vertalingen
probeerde te bespreken en terloops de spontane actie van
PM
00
O
